Włodzimierz Jan Marciniak, urodzony 13 czerwca 1937 roku w Warszawie, jest znaczącą postacią w historii Polski, szczególnie jako uczestnik kluczowych wydarzeń poznańskiego czerwca w 1956 roku. Jego zaangażowanie w te historyczne zawirowania w naszym kraju odzwierciedla jego głęboką więź z narodowymi dążeniami społecznymi.
Od 2002 roku pełni funkcję prezesa Związku Kombatantów i Uczestników Powstania Poznańskiego Czerwca 1956, co potwierdza jego nieustanne zaangażowanie w propagowanie pamięci o wydarzeniach, które miały znaczący wpływ na rozwój demokratycznych dążeń w Polsce.
Życiorys
Włodzimierz Marciniak urodził się w stolicy Polski, Warszawie, z którą jego rodzina była związana aż do momentu ucieczki po zakończeniu powstania warszawskiego. W trudnym okresie niemieckiej okupacji, jego rodzice aktywnie uczestniczyli w działalności podziemia walczącego o niepodległość. Warto zauważyć, że jednym z jego krewnych był Florian Marciniak, pierwszy naczelnik Szarych Szeregów. W chwili wybuchu wydarzeń czerwca 1956 roku, Marciniak był zatrudniony w hurtowni Centrofarma, gdzie z pełnym zaangażowaniem dołączył do protestujących robotników Zakładów Przemysłu Metalowego H. Cegielski Poznań.
Uczestniczył w bitwach o gmach Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, co znacząco wpłynęło na przebieg jego życia. Niestety, 29 czerwca 1956 roku został aresztowany w godzinach porannych. W trakcie śledztwa doświadczył brutalności, co pozostawiło trwałe ślady zarówno w jego ciele, jak i psychice. Zgodnie z jego własnym opisem, przesłuchania były na tyle brutalne, że skutkowały wybiciem zębów, złamaniem obojczyka i nosa, a także uszkodzeniem kręgosłupa. W początkowej fazie śledztwa postawiono mu zarzuty, jednak ostatecznie, w październiku 1956 roku, został zwolniony z aresztu.
W późniejszym okresie, Marciniak został wezwany jako świadek przed Sądem Wojewódzkim w Poznaniu podczas procesu dotyczącego dziesięciu osób. W trakcie trzeciego dnia tego procesu, transmitowanego na żywo przez radio, złożył zeznania, w których obciążył uczestnika Poznańskiego Czerwca 1956 Janusza Kulasa. W wyniku represji, jakie go spotkały, został zwolniony z pracy w Centrum, co znacznie utrudniło mu dalsze życie zawodowe. Z problemami z zatrudnieniem zmagał się przez długi czas, a jego aktywność zawodowa obejmowała różne krótkoterminowe prace, w tym jako ślusarz oraz w Państwowym Gospodarstwie Rolnym.
W okresie stanu wojennego, Marciniak brał udział w kolportażu nielegalnej prasy oraz znaczków drugiego obiegu, co było formą oporu wobec ówczesnego reżimu. Podejmując działania na rzecz pamięci o wydarzeniach Poznańskiego Czerwca 1956, stał się współzałożycielem oraz prezesem Związku Kombatantów i Uczestników tego zrywu. Jego zaangażowanie w upamiętnienie tych tragicznych wydarzeń doprowadziło do inicjatywy, która zaowocowała powstaniem Pomnika Poległych w Powstaniu Poznańskim.
Przypisy
- a b c d Ewelina Steczkowska: Poznań: życie po Czerwcu. idziemy.pl, 21.06.2016 r. [dostęp 26.08.2016 r.]
- Błażej Dąbkowski: W Poznaniu pan Bóg kule nosił. poznan56.pl, 02.02.2016 r. [dostęp 26.08.2016 r.]
- a b Wojciech Wybranowski: Bez sprawiedliwości nawet po 56 latach. rp.pl, 29.06.2012 r. [dostęp 26.08.2016 r.]
- „Dziś. Przegląd Społeczny” nr 1 (2007), s. 161.
- „Dziś. Przegląd Społeczny” nr 1 (2007), s. 160.
- AleksanderA. Berger AleksanderA., "Kalendarium procesów" w "Poznański Czerwiec 1956", 1981, ISBN 83-21-0319-2.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Piotr Guział | Helena Wolińska | Henryk Litwin | Tadeusz Anastazy Prószyński | Tadeusz Diem | Beata Jaczewska | Bogumił Luft | Ewa Czeszejko-Sochacka | Henryk Szafrański | Wojciech Darasz | Zygmunt Rusinek | Anton Słucki | Stanisław Niemyski | Stanisław Lange | Andrzej Ruraż-Lipiński | Małgorzata Sekuła-Szmajdzińska | Antoni Kaczorowski | Ignacy Kurkowski | Marcin Czech (urzędnik) | Karol BachuraOceń: Włodzimierz Marciniak (działacz kombatancki)