Tadeusz Anastazy Prószyński, urodzony 17 sierpnia 1873 roku w Warszawie, był znaczącą postacią nie tylko w polskiej polityce, ale również w dziedzinie publicystyki. Jego życie i kariera wiążą się z ważnymi wydarzeniami pierwszej połowy XX wieku.
Prószyński zasiadał jako poseł na Sejm RP I kadencji, reprezentując Związek Ludowo-Narodowy. Jego działalność polityczna i publicystyczna pozostawiła trwały ślad w polskiej kulturze i historii.
Ostatecznie, Tadeusz Anastazy Prószyński zmarł 12 stycznia 1925 roku w Warszawie, kończąc tym samym swoje życie, które było pełne wyzwań oraz pasji dla spraw publicznych.
Biografia
Urodził się jako syn Konrada i Cecylii z Puciatów, a jego bratem był Kazimierz. W młodości uczęszczał do Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie, gdzie zdobywał podstawy wykształcenia. Po złożeniu matury w szkole realnej w Łowiczu, podjął studia na Wydziale Rolniczym Instytutu Agronomiczno-Leśnego w Puławach. W czasie studiów zaangażował się w działalność Związku Młodzieży Polskiej „Zet”.
W 1895 roku został aresztowany przez carskie władze ze względu na swoją aktywność w sferze oświatowej wśród włościan. Swoją karę rozpoczął w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, gdzie spędził 17 miesięcy. Następnie, na skutek wyroku, został zesłany na Syberię na okres trzech lat, gdzie pracował jako pomocnik notariusza.
Powrócił do Polski w 1900 roku, by stać się publicystą w Gazecie Świątecznej, wydawanej przez jego ojca. Po śmierci ojca w 1908 roku przejął kierownictwo gazety oraz Księgarni Krajowej w Warszawie. Był współzałożycielem oraz długoletnim członkiem zarządu, a także wiceprezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej działał w wydziale prasowym Armii Ochotniczej. W 1922 roku został wybrany posłem na Sejm RP z okręgu nr 24 Łuków, siedząc w komisji walki z drożyzną oraz zasiadając w Radzie Naczelnej Związku Ludowo-Narodowego. Zmarł 12 stycznia 1925 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera T-1-15/16).
Życie prywatne
W dniu 28 października 1896 roku, w detenckim otoczeniu Cytadeli, Tadeusz Anastazy Prószyński zdecydował się na zawarcie małżeństwa z Wandą Krzyżanowską. To wydarzenie miało miejsce pomimo trudnych okoliczności, w jakich przyszło żyć młodej parze, bowiem Wanda nie tylko podjęła decyzję o małżeństwie, ale również wspierała męża na jego zesłaniu.
Ich związek zaowocował czterema synami, którymi byli Tadeusz, Stanisław Antoni, Jan Leszek oraz Jerzy. Każdy z nich miał wpływ na rozwój rodziny Prószyńskich i był kontynuatorem tradycji rodzinnych w trudnych czasach.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: KONRAD PRÓSZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 17.02.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Tadeusz Diem | Beata Jaczewska | Bogumił Luft | Ewa Czeszejko-Sochacka | Henryk Szafrański | Wojciech Darasz | Waldemar Marszałek | Wiesław Domaniewski | Maciej Bednarkiewicz | Zygmunt Wielopolski (1863–1919) | Henryk Litwin | Helena Wolińska | Piotr Guział | Włodzimierz Marciniak (działacz kombatancki) | Zygmunt Rusinek | Anton Słucki | Stanisław Niemyski | Stanisław Lange | Andrzej Ruraż-Lipiński | Małgorzata Sekuła-SzmajdzińskaOceń: Tadeusz Anastazy Prószyński