Karol Rybasiewicz

Polityka i administracja

Karol Rybasiewicz, znany także pod pseudonimem „Wilczyński”, to postać o znacznej wadze w historii Polski. Urodził się w Warszawie, co miało miejsce w okresie przełomowym dla narodu, najprawdopodobniej 17 września lub 5 października 1891 roku.

Jako wybitny działacz niepodległościowy, Rybasiewicz odegrał kluczową rolę w dążeniu Polski do odzyskania suwerenności. Był oficerem w Legionach Polskich, co podkreśla jego oddanie sprawie narodowej. Jego zaangażowanie w działalność niepodległościową nie ograniczało się tylko do wojskowości – pełnił także funkcję dziennikarza, co pozwoliło mu na szerzenie idei niepodległości w społeczeństwie.

Warto również zaznaczyć, że był komendantem Polskich Drużyn Strzeleckich, a jego wpływy rozciągały się także na struktury Polskiej Organizacji Wojskowej, gdzie działał w komendzie. Rybasiewicz zmarł 6 lipca 1916 roku w pobliżu Kostiuchnówki, gdzie trwały zacięte walki, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej historii oraz w sercach tych, którzy walczyli o wolność.

Życiorys

Karol Rybasiewicz to postać, która swoją karierę edukacyjną rozpoczął od ukończenia szkoły średniej w Warszawie. Następnie podjął studia z zakresu prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, które stanowiły fundament jego przyszłych działań. Oprócz studiów, uczestniczył również w kursach handlowych.

Od 1910 roku aktywnie angażował się w działalność niepodległościową, przystępując do Organizacji Młodzieży Narodowej. Niestety, jego działalność przyniosła mu represje; został aresztowany przez władze carskie i spędził w więzieniu trzy miesiące. W ramach swoich działań był również zastępcą komendanta organizacji wojskowej im. mjr. Waleriana Łukasińskiego oraz zapisał się jako działacz skautingowy, w 1912 roku zakładając drużynę skautową w Wołominie.

W tym samym roku ponownie znalazł się w areszcie, gdzie spędził niemal rok. Po opuszczeniu więzienia, w 1912 roku, w Krakowie dołączył do Polskich Drużyn Strzeleckich, co znacząco przyczyniło się do jego dalszego rozwoju militarnego. Z kolei w latach 1913-1914, przebywając w Warszawie, pracował jako dziennikarz, a w okresie od jesieni 1913 do wiosny 1914 pełnił rolę komendanta III okręgu PDS, który obejmował tereny zaboru rosyjskiego.

W styczniu 1914 brał udział w kursie PDS w Rabce, a podczas letnich miesięcy tego samego roku uczestniczył w kursie oficerskim w Nowym Sączu. Jego dalsza kariera wiązała się z wstąpieniem do Legionów Polskich, gdzie został wysłany do Warszawy przez Józefa Piłsudskiego. Tam kolejny raz objął funkcję komendanta PDS w zaborze rosyjskim, a później dowodził połączonymi formacjami PDS i Związkiem Walki Czynnej.

Karol Rybasiewicz swoją działalność militarną kontynuował jako członek komendy Polskiej Organizacji Wojskowej oraz komendant okręgu POW w Radomiu. W zimie 1915 roku awansował na podporucznika, a od lipca 1915 brał udział w działaniach I Brygady Legionów Polskich. Dowodził plutonem w 1 kompanii I batalionu 1 pułku piechoty, gdzie zginął podczas odwrotu spod Kostiuchnówki.

Ordery i odznaczenia

Karol Rybasiewicz, wielki patriota, został odznaczony wieloma wyróżnieniami za zasługi w walce o wolność. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez następujące odznaczenia:

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7183 – przyznany pośmiertnie 17 maja 1922,
  • Krzyż Niepodległości z Mieczami – nadany pośmiertnie 20 stycznia 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Przypisy

  1. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 04.01.1923 r., s. 7.
  3. Michał Jerzy Chromiński. Działalność III/IX okręgu Polskiej Organizacji Wojskowej (Siedlce) w latach 1914-1918 oraz jej wkład w powstanie i organizację 22 Siedleckiego Pułku Piechoty. „Rocznik Archiwalno-Historyczny CAW”. s. 83.

Oceń: Karol Rybasiewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:8