Wojciech Włodzimierz Buliński, urodzony 13 listopada 1929 roku w Warszawie, był wybitnym polskim architektem i profesorem zwyczajnym. Jego niesamowita kariera naukowa była ściśle związana z Politechniką Krakowską im. Tadeusza Kościuszki, gdzie pełnił także funkcję dziekana w latach 1987-1993.
W trakcie swojego życia, doświadczył zarówno sukcesów, jak i trudności, a jego wkład w rozwój architektury w Polsce na zawsze pozostanie doceniany. Zmarł 24 listopada 2021 roku w Krakowie, pozostawiając za sobą bogaty dorobek naukowy i profesjną spuściznę.
Życiorys
Wojciech Buliński to postać, która ma wiele osiągnięć w dziedzinie architektury. Studia rozpoczął na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, gdzie z powodzeniem ukończył naukę, otrzymując dyplom magistra inżyniera architekta w 1954 roku. W ciągu swojej kariery naukowej zyskał wiele tytułów i stopni naukowych, w tym stopień doktora, który uzyskał w 1963 roku, oraz stopień doktora habilitowanego w 1974 roku.
Jego droga naukowa culminowała w przyznaniu mu tytułu profesora nauk technicznych 15 kwietnia 1987 roku. W latach 1987–2000 sprawował wysoką funkcję kierownika Katedry Architektury Użyteczności Publicznej, gdzie nie tylko kierował badaniami, ale również był promotorem wielu prac dyplomowych, inspirując kolejne pokolenia architektów.
Wyróżnienia, które otrzymał, świadczą o jego osiągnięciach. W 1994 roku otrzymał honory Nagrody SARP za wybitne osiągnięcia w dziedzinie architektury, co tylko potwierdza jego znaczenie w tej branży. W 2001 roku odznaczono go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi dowód uznania dla jego pracy i zaangażowania w rozwój architektury w Polsce.
Projekty
Wojciech Buliński to architekt o bogatym dorobku projektowym, którego realizacje obejmują różnorodne budynki użyteczności publicznej oraz mieszkalne. Jego wkład w rozwój architektury w Polsce jest nieoceniony, a poniżej przedstawiamy wybrane projekty, które zrealizował w ciągu swojej kariery.
- biurowiec BPPCIW (Biprocemwap) w Krakowie (1959–1966),
- dom Pszczelarza w Mszanie Dolnej (1968),
- biurowiec z salą zebrań ZPW w Tarnowie Opolskim (1969),
- budynek mieszkalny w Krakowie (1970),
- Instytut Materiałów Budowlanych, Ogniotrwałych i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1972–1975),
- Centrum Medycyny Profilaktycznej w Krakowie (1972–1984),
- ZPW Trzuskawica koło Kielc (1975–1976),
- budynek biurowo-produkcyjny w Kielcach (Białogon) (1977),
- Bank PKO BP w Nowym Sączu (1992–1993),
- dom wypoczynkowy NBP (Bankowiec) w Zakopanem (1994),
- Bank PKO BP w Zakopanem (1995–1996).
Każdy z tych projektów nie tylko świadczy o umiejętnościach Bulińskiego, ale również o jego zdolności do wprowadzania innowacji w dziedzinie architektury, co czyni go ważną postacią w historii polskiego budownictwa.
Przypisy
- Śp. prof. Wojciech Buliński (1929-2021) | SARP Oddział Kraków [dostęp 26.11.2021 r.] (ang.).
- Biurowiec Biprocemwap – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL [online], 17.04.2021 r. [dostęp 26.11.2021 r.] (pol.).
- Międzyresortowy Instytut Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki AGH – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL [online], 17.04.2021 r. [dostęp 26.11.2021 r.] (pol.).
- Centrum Zdrowia Budowlanych – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL [online], 17.04.2021 r. [dostęp 26.11.2021 r.] (pol.).
- Prof. Wojciech Buliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 23.04.2019 r.] .
- Le Corbusier po krakowsku – biurowiec Bibrocemwap [online], www.archirama.pl [dostęp 23.04.2019 r.] .
- Małgorzata M. Włodarczyk, Architektura lat 60-tych w Krakowie, 2006, ISBN 83-7318-767-7 .
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jacek Czajewski | Janusz Kulesza | Marek Pąkciński | Maria Miśkiewicz | Samuel Adalberg | Julian Poznański | Maurycy Mann | Antoni Vieweger | Tadeusz Dobrzeniecki | Witold Chwalewik | Jerzy Maternicki | Władysław Niedźwiedzki | Włodzimierz Wajnert | Anna Zawadzka | Zbigniew Karnicki | Władysław Poliński | Maria Nietyksza | Michał Bilewicz | Stanisław Marciniak (ekonomista) | Adam ObidzińskiOceń: Wojciech Buliński