Władysław Ostrowski (malarz)

Jego edukacja artystyczna rozpoczęła się w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona, a następnie w latach 1895–1901 kontynuował studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie był uczniem uznanych mistrzów, takich jak Florian Cynk, Jacek Malczewski, Teodor Axentowicz oraz Leon Wyczółkowski. Jego artisticznie wędrówki prowadziły go również do Monachium oraz do Académie Julian w Paryżu.

Początkowo jego twórczość oscylowała wokół tematów batalistycznych, jednak z czasem Ostrowski skupił się na malowaniu pejzaży, zwłaszcza tych tatrzańskich, oraz portretów. Jego prace zadebiutowały na wystawie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (TPSP) w 1902 roku, co można uznać za przełom w jego karierze.

W kolejnych latach Ostrowski miał przyjemność prezentować swoje obrazy w prestiżowych miejscach, takich jak warszawski Salon Krywulta w 1905 roku oraz w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP, 1904–1926) oraz w TPSP we Lwowie w 1934 roku. Jego dzieła do dziś można oglądać w prestiżowych zbiorach, w tym w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz w Muzeum Narodowym w Poznaniu.

Zmarł w Grodzisku Mazowieckim w 1942 roku, a jego życie zakończyło się na miejscowym cmentarzu parafialnym, gdzie spoczywa.