Rena Tomaszewska

---

Życiorys

Rena Tomaszewska była córką Zygmunta Borensteina. Ukończyła studia na wydziale sztuki aktorskiej w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w 1933 roku. W sezonie 1933/1934 zaczęła współpracować z Teatrem Narodowym w Toruniu. Po powrocie do Warszawy była aktywna w Instytucie Reduty oraz jako aktorka w Towarzystwie Krzewienia Kultury Teatralnej, występując na scenach Teatru Comoedia oraz Stołecznego Teatru Powszechnego. W ostatnim sezonie przed wojną grała w Teatrze Wołyńskim im. Juliusza Słowackiego.

W trakcie II wojny światowej Rena Tomaszewska pracowała w fabryce produkującej kostki bulionowe. Po zakończeniu wojny przeszła do Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie, a do 1950 roku była związana z Teatrem Powszechnym. W latach 1949–1959 brała aktywny udział w słuchowiskach emitowanych przez Teatr Polskiego Radia. Od 1950 roku rozpoczęła swoją karierę reżyserską, początkowo w Teatrze Nowej Warszawy, a później w Polskim Radiu, gdzie zajmowała również stanowisko kierownik działu poezji.

Rena Tomaszewska zaczęła także kierować pracą pedagogiczną w PWST w Warszawie od 1956 roku, koncentrując się na nauczaniu gry aktorskiej oraz recytacji wierszy. W latach 1961–1966 pełniła funkcję dziekana wydziału aktorskiego, w ramach której organizowała poradnię dla kandydatów na studia. Wspierała wiele młodych talentów, w tym Jolantę Wołłejko, zachęcając ją do aplikacji na uczelnię. Jako mentorka wspierała również Jana Englerta w jego pierwszych krokach po ukończeniu studiów, a według wspomnień Michała Bajora, była uznawana za legendarną postać PWST.

W 1996 roku Rena Tomaszewska osiedliła się w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, gdzie zmarła 15 marca 2003 roku.

Ordery i odznaczenia

Rena Tomaszewska zdobyła liczne odznaczenia w uznaniu jej zasług i wkładu w działalność publiczną.

• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 11 lipca 1955 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 22 lipca 1955 roku.

---

Oceń: Rena Tomaszewska

---