Katarzyna Maciejko-Kowalczyk


Katarzyna Maciejko-Kowalczyk, urodzona 14 kwietnia 1948 roku w Warszawie, pozostawiła niezatarte ślady w polskiej kinematografii jako montażystka oraz twórczyni filmów zarówno dokumentalnych, jak i fabularnych. Zmarła 5 lutego 2008 roku w tym samym mieście, gdzie rozpoczęła swoją artystyczną drogę.

Jako wybitna montażystka, była stałą współpracowniczką znanego reżysera Marcela Łozińskiego, a jej prace znalazły się w większości jego filmów. Współpracowała również z uznanymi dokumentalistami, takimi jak Maciej Drygas oraz Paweł Łoziński, co dowodzi jej niezwykłych umiejętności i talentu w dziedzinie montażu filmowego.

W roli reżyserki, zrealizowała szereg dokumentów, z których najwięcej uwagi przyciągnął Benek Blues. Film ten zdobył prestiżowe nagrody, w tym Grand Prix „Złotego Smoka” oraz „Złotego Lajkonika” podczas Krakowskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w 2000 roku. Dodatkowo, na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku, w 1999 roku, film ten otrzymał Nagrodę Telewizji Niemieckiej MDR.

W 2009 roku, pośmiertnie, na 49. Krakowskim Festiwalu Filmowym, Katarzyna Maciejko-Kowalczyk została uhonorowana nagrodą Prezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich za najlepszy montaż filmów dokumentalnych. W 2011 roku otrzymała nominację do Polskiej Nagrody Filmowej, Orzeł, za montaż dzieła pt. Las.

Życie prywatne

Katarzyna Maciejko-Kowalczyk była osobą niezwykle związaną ze swoją rodziną. Była matką trzech utalentowanych dzieci: Agnieszki Kowalczyk, która zajmuje się montażem, Magdy Kowalczyk, utalentowanej operatorki oraz Jacka Kowalczyka, również operatorem. Jej życie osobiste było istotną częścią jej tożsamości.

Ważnym elementem jej biografii jest również jej mąż, sociolog Andrzej Kowalczyk, z którym dzieliła życie. Po jej śmierci, znalazła wieczny spoczynek na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze oznaczonej jako Pod murem I-1-91/92. To miejsce, pełne historii i wspomnień, oddaje część jej dziedzictwa i pozostawia trwały ślad w sercach bliskich.

Filmografia

Montaż

W dorobku filmowym Katarzyny Maciejko-Kowalczyk znajduje się wiele znakomitych produkcji. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz filmów fabularnych oraz dokumentalnych, nad którymi pracowała.

Filmy fabularne obejmują :

  • 1980: Party przy świecach,
  • 1982: Przesłuchanie,
  • 2009: Las.

W kategorii filmów dokumentalnych można wymienić:

  • 1980: Robotnicy ’80,
  • 1991: Siedmiu Żydów z mojej klasy,
  • 1992: Miejsce urodzenia,
  • 1993: 89 mm od Europy,
  • 1993: Tata Kazika,
  • 1995: Wszystko może się przytrafić,
  • 1998: Żeby nie bolało,
  • 1999: Benek Blues – także scenariusz i reżyseria (Grand Prix „Złoty Smok” oraz Grand Prix „Złoty Lajkonik” na Krakowskim Festiwalu Filmowym w 2000 roku),
  • 2002: Głos nadziei,
  • 2002: Nasz spis powszechny,
  • 2005: Idź do Luizy,
  • 2005: Jeden dzień w PRL,
  • 2006: Jak to się robi,
  • 2007: A gdyby tak się stało,
  • 2008: Latawce.

Wszystkie te produkcje pokazują wyjątkowy talent oraz umiejętności montażowe artystki.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW NIEDŹWIECKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.12.2019 r.]
  2. Katarzyna Maciejko-Kowalczyk w bazie filmpolski.pl

Oceń: Katarzyna Maciejko-Kowalczyk

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:21