Władysław Godik

---

Życiorys

Władysław Godik to postać, której życie i kariera łączą się z bogatym światem sztuki. Po ukończeniu szkoły średniej w Warszawie, podjął decyzję o rozpoczęciu studiów weterynaryjnych w 1911 roku. Jednakże, z powodu trudnej sytuacji politycznej, musiał już w tym samym roku emigrować do Rosji. W Charkowie rozpoczął występy w cyrku, co okazało się początkiem jego artystycznej kariery. Następnie przeniósł się do Kijowa, gdzie występował w operetce.

W latach 1915-1918 Godik zdobył popularność jako konferansjer w teatrze rewiowym w Wiedniu, co przyczyniło się do jego rozwoju jako artysty. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1918 roku, powrócił do ojczystej Polski. W okresie od 1920 do 1928 roku występował w Teatrze Azazel, a jego życie prywatne związane było prawdopodobnie z Olą Lilith, co stanowi ważny aspekt jego biografii.

W 1924 roku Godik zadebiutował w filmie, grając w produkcji „Ślubowanie”, reżyserowanej przez Zygmunta Turkowa. W latach 1929-1932 swoje artystyczne umiejętności rozwijał w Stanach Zjednoczonych. Po powrocie do Polski w latach 1933-1939 występował w teatrach żydowskich, które odgrywały istotną rolę w kulturze tamtych czasów.

W dniu wybuchu II wojny światowej Godik znalazł się na terenach, które zostały włączone do ZSRR. W okresie od 1939 do 1941 roku był aktywny w teatrze żydowskim w Białymstoku, a następnie w Moskwie. W 1942 roku wstąpił do Armii Czerwonej, a po ranach odniesionych podczas walk, powrócił do aktywności artystycznej, występując w Teatrze Miniatur oraz od 1944 w Teatrze 1 Armii Wojska Polskiego.

Po zakończeniu wojny, Godik osiedlił się w Łodzi, gdzie grał w Teatrze Wojska Polskiego. Z kolei od 1946 roku do końca swojego życia związany był z Teatrem Polskim w Warszawie. Jego niezapomnianą rolą filmową pozostaje postać krawca Libermana w filmie „Ulica Graniczna”, wyreżyserowanym przez Aleksandra Forda w 1948 roku.

W 1950 roku artysta otrzymał Państwową Nagrodę Artystyczną III stopnia, za rolę Kovacsa w sztuce „Sprawa Pawła Eszteraga” autorstwa Sandora Gergelyego, prezentowanej w Państwowym Teatrze Kameralnym w Warszawie. Został również odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski na mocy postanowienia prezydenta Bolesława Bieruta z 10 września 1952 roku.

Władysław Godik zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A23-tuje-3). Jego życie i osiągnięcia artystyczne pozostają istotnym elementem polskiego dziedzictwa kulturowego.

---

Oceń: Władysław Godik

---