Władysław Klepacz

---

Życiorys

Władysław Klepacz, syn Adama i Anny z domu Laco, uzyskał maturę w 1943 roku w Liceum Handlowym Gąseckiego, które mieściło się przy ulicy Królewskiej w Warszawie. Przed wybuchem II wojny światowej była to instytucja edukacyjna powiązana z Towarzystwem Oświaty Zawodowej. W tym czasie pracował w rodzinnej firmie zajmującej się futrami.

W czasie II wojny światowej wstąpił do Armii Krajowej, przyjmując pseudonim Ajaks. Od wiosny 1943 roku angażował się w działalność konspiracyjną, służąc w Grupie Śródmieście Północ Okręgu Warszawa AK. Wzięł udział w powstaniu warszawskim, działając w ramach Wojskowej Służby Ochrony Powstania w Śródmieściu Południowym, gdzie aktywnie uczestniczył w walkach w rejonie ulic: Brackiej, Kruczej oraz Al. Jerozolimskich. Znany był jako kierownik ruchu na przejściu przy Al. Jerozolimskich 17, a także uczestniczył w akcjach zbrojnych na Brackiej oraz przy placu Trzech Krzyży. Po zakończeniu walk, jak wiele innych osób, opuścił Warszawę razem z ludnością cywilną i dotarł do Milanówka, gdzie zdołał odnaleźć matkę i siostrę.

W latach 1945–1951 Władysław Klepacz ukończył studia na kierunku ekonomicznym w Szkole Głównej Handlowej (SGPiS) w Warszawie. Następnie, w latach 1952–1958, koncentrował swoje zainteresowania na projektowaniu inwestycji w zakładach przemysłowych. W 1958 roku rozpoczął pracę w Instytucie Maszyn Matematycznych, gdzie był jednym z współorganizatorów laboratorium doświadczalnego zajmującego się produkcją maszyn matematycznych oraz tworzeniu pierwszego polskiego ośrodka usługowego dla obliczeń w ich zastosowaniach. W roku 1960 przeniósł się do pionu naukowego IMM, gdzie zajął się projektowaniem systemów przetwarzania danych. W 1965 roku uczestniczył w tworzeniu Biura Studiów i Projektów Systemów Elektronicznego Przetwarzania Danych.

W okresie od 1967 do 1969 roku zdobywał doświadczenie w projektowaniu systemów INBI, IBIS oraz KWOC, co wykorzystał na początku lat 70., projektując system automatycznego opracowywania centralnego katalogu czasopism zagranicznych ARKA. Projekt ten był realizowany w Bibliotece Narodowej, a oprogramowanie do niego stworzył Jan Wierzbowski. System ten znalazł także zastosowanie w zakresie wydawania informacji patentowej dla Naukowo-Produkcyjnego Centrum Półprzewodników UNTRA-CEMI.

Klepacz był również twórcą pierwszej polskiej normy terminologicznej w obszarze informatyki (PN-71/T-01016) oraz autorem licznych publikacji związanych z tą tematyką, w tym zaś tłumaczył również literaturę fachową. Od 1965 roku związany był z redakcją czasopisma Maszyny Matematyczne, które z biegiem lat stało się jedynym w Polsce periodykiem naukowo-technicznym poświęconym tej dziedzinie. W 1971 roku pismo zmieniło swoją nazwę na Informatyka (z podtytułem Zastosowania w gospodarce, technice i nauce). W drugiej połowie 1985 roku, po rezygnacji z funkcji redaktora naczelnego prof. Leona Łukaszewicza, Władysław Klepacz objął to stanowisko. Później, w latach 1986–1987, redagował czasopismo Mikroklan, które było rezultatem wydzielenia tematyki mikrokomputerów z rubryki Informatyka, która funkcjonowała od 1984 roku. Oprócz tego, aktywnie uczestniczył w konferencjach naukowych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Funkcję redaktora naczelnego Informatyki sprawował do roku 1995, kiedy to przekazał ją Bogdanowi Misiowi.

Klepacz był także dziejopisem Mieszkaniowego Stowarzyszenia Spółdzielczego Oficerów (MSSO), kontynuowanego przez Spółdzielnię Budowlano-Mieszkaniową Żoliborz. W roku 1960 osiedlił się w Żoliborzu, gdzie przez cztery i pół dekady aktywnie działał w strukturach Spółdzielni, zasiadając przez 16 lat w Radzie Nadzorczej od 1959 do 1975 oraz 30 lat w zarządzie Spółdzielni w latach 1975–2005.

W przeddzień swoich 94. urodzin Władysław Klepacz odebrał Medal 70-lecia polskiej informatyki, wręczony mu przez prezesa PTI Włodzimierza Marcińskiego.

---

Oceń: Władysław Klepacz

---