Jerzy Mazurczyk

Kultura i sztuka

Jerzy Antoni Mazurczyk, urodzony 10 października 1903 roku w Warszawie, a zmarły 2 maja 1995, był znanym polskim rzeźbiarzem oraz nauczycielem akademickim. Pełnił funkcję profesora w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, gdzie przewodniczył Wydziałowi Rzeźby. Jego wkład w edukację nie ograniczał się jedynie do tej dziedziny, bowiem także wykładał na Wydziale Architektury Wnętrz.

Warto również wspomnieć, że Mazurczyk był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP) w Łodzi, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w polskiej sztuce.

Jego życie osobiste było niewątpliwie związane z inną wybitną postacią artystyczną – Elwirą Zachert-Mazurczykową, która była jego żoną. Parę tą połączyła pasja do rzeźby, a swoje drogi zawodowe zespolili w czasie studiów w pracowni rzeźby prowadzonej przez Tadeusza Breyera na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Jerzy Mazurczyk spoczywa w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi, co stanowi symboliczne zakończenie jego bogatego w wydarzenia życia artystycznego. Jego twórczość i osiągnięcia wciąż pozostają ważnym elementem polskiej kultury i sztuki.

Nagroda

Artysta Jerzy Mazurczyk został uhonorowany za swoje wyjątkowe osiągnięcia w sztuce. Otrzymał Nagrodę Miasta Łodzi za szczególne zasługi, które przyczyniły się do rozwoju rzeźbiarstwa oraz twórczości pomnikowej.

Rzeźby

Rzeźby stworzone przez Jerzego Mazurczyka, w tym dzieła zawierające elementy historyczne i społeczne, odzwierciedlają zaangażowanie artysty w kwestie narodowe oraz jego współpracę z Elwirą Zachert-Mazurczykową. Wśród najbardziej znanych artystycznych realizacji znajduje się gipsowa rzeźba „Przez zjednoczenie do potęgi Polski” z 1939 roku, która znajduje się w Muzeum Warszawy. Obraz ten przedstawia cztery postacie: robotnika, chłopa, intelektualistę i żołnierza, trzymających się za ręce w geście solidaryzmu społecznego, a w centralnym punkcie figury ulokowana jest Polonia z Mieczem.

Innym ważnym dziełem, które wyszło spod ręki artystycznego duetu, jest rzeźba „Śląsk, Stolica i Morze”, która powstała w 1951 roku dla placu Konstytucji. Następnie, w 1958 roku stworzyli Pomnik Stanisława Moniuszki w Łodzi. Wkrótce potem, w1960 roku, artysta wykonał Pomnik Tadeusza Kościuszki w Łodzi, który powstał we współpracy z Mieczysławem Lubelskim oraz Antonim Biłasem.

Również w 1961 roku razem z Elwirą Zacahert-Mazurczykową stworzył Popiersie Juliana Tuwima w Łodzi. W kolejnych latach, w 1964 roku, artysta zrealizował Pomnik Juliana Marchlewskiego, który umiejscowiono na Starym Rynku. Niestety, pomnik został usunięty w 1991 roku, co podkreśla dynamiczny charakter zmian w przestrzeni publicznej i pamięci społecznej.

Konkursy

W dorobku Jerzego Mazurczyka znajdują się liczne nagrody i uznania za jego innowacyjne podejście do sztuki plastycznej. W jednym z bardziej znaczących wydarzeń, uczestniczył w konkursie na opracowanie plastyczne centralnej części zachodniej ściany hali odjazdów dworca głównego w Warszawie, które miało miejsce w 1938 roku.

Tego artystycznego przedsięwzięcia podjął się wspólnie z Elwirą Zachert-Mazurczykową, a oboje zdobyli pierwszą nagrodę. Ich koncepcja zakładała umiejscowienie na ceramicznym tle różnorodnych figur, które miały symbolizować bogactwa Polski. W centralnym punkcie projektu umieszczono wizerunek Polonii unoszącej orła, co miało być metaforą wielkości i dumy narodowej.

Przypisy

  1. Maria Anna Rudzka: Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923–1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 62. ISBN 978-83-66835-50-4.
  2. Jerzy Mazurczyk, Art. Rzeźbiarz 10 października 1903 – 2 maja 1995 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [dostęp 12.03.2023 r.]
  3. Elżbieta Grochulska, Raj odzyskany, „Co piszczy w Aleksandrowie” (29), docplayer.pl, październik 2017 [dostęp 30.08.2022 r.]
  4. Mirek Malinowski, Stary Rynek po Marchlewskim [online], plus.expressilustrowany.pl, 27 kwietnia 2017 [dostęp 12.04.2022 r.]
  5. Alicja Gzowska, Figury retoryczne. Warszawska rzeźba architektoniczna 1918-1970 [online] [dostęp 30.08.2022 r.]
  6. Anna Lubasińska-Tabaczniuk, Pomniki piosenki, „Piosenka” (5), docplayer.pl, 2015 [dostęp 30.08.2022 r.]
  7. Redakcja, Łódź w latach pięćdziesiątych. Zobacz jak wtedy wyglądała [ZDJĘCIA] [online], Łódź Nasze Miasto, 23 grudnia 2020 [dostęp 12.04.2022 r.]
  8. Alicja Gzowska, Figury retoryczne. Warszawska rzeźba architektoniczna 1918-1970 [Figures of Speech. The Architectural Sculpture of Warsaw 1918–1970] [online] [dostęp 12.04.2022 r.]
  9. Utopia dystopia atopia asp 2016 by Jakub Stępień – Issuu [online], issuu.com [dostęp 30.08.2022 r.]
  10. Akademia Sztuk Pięknych [online], www.muzeum.asp.lodz.pl [dostęp 30.08.2022 r.]
  11. Mieczysław Szadkowski, Paweł Szadkowski [online] [dostęp 30.08.2022 r.]
  12. Artystyczna saga Szadkowskich | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego [online], www.e-kalejdoskop.pl [dostęp 30.08.2022 r.]
  13. Laureaci Nagrody Miasta Łodzi [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 15.04.2022 r.]
  14. 1217/D- Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej Narodzenia NMP w Warszawie-Leszno. Jednostka: 1903a, metryki.genealodzy.pl, 1903 [dostęp 30.08.2022 r.]
  15. IPN Ld 0040/2322 [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 30.08.2022 r.]
  16. - Mazurczyk Jerzy data śmierci 02.05.1995 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 30.08.2022 r.]
  17. Jak rodził się pomnik, „Dziennik Łódzki” (190 (10184)), 17 listopada 1982. Brak numerów stron w czasopiśmie
  18. Łódź – Pomnik Tadeusza Kościuszki. Atrakcje turystyczne Łodzi. Ciekawe miejsca Łodzi [online], polskaniezwykla.pl [dostęp 12.04.2022 r.]
  19. Galeria Wielkich Łodzian [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 12.04.2022 r.]
  20. Mieczysław Szadkowski (1920-1990) [online], 212.191.71.3 [dostęp 30.08.2022 r.]

Oceń: Jerzy Mazurczyk

★★★★★
Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:13