Wiktor Malczyński to postać, której życie związane było z niezwykle dynamicznymi wydarzeniami politycznymi oraz społecznymi w Polsce. Urodził się 15 października 1897 roku w Warszawie, gdzie z biegiem lat zyskał uznanie jako wpływowy polityk i angażujący się działacz spółdzielczy.
Malczyński zyskał reputację dzięki swojej aktywności w Krajowej Radzie Narodowej, a także jako poseł na Sejm Ustawodawczy. Jego działalność miała znaczący wpływ na kształtowanie polityki państwowej w powojennej Polsce.
Niestety, jego życiorys zakończył się 18 listopada 1947 roku w Otwocku, ale pozostawił po sobie trwały ślad w historii polskiej polityki i ruchów spółdzielczych.
Życiorys
Wiktor Malczyński przyszedł na świat w ściśle zdefiniowanej rodzinie, w której jego ojcem był Jan (1867–1918), a matką Julia (zmarła w 1903 roku). W 1912 roku ukończył Szkołę Rzemieślniczą im. Michała Konarskiego w Warszawie, znanej obecnie jako Zespół Szkół im. Michała Konarskiego w Warszawie. Jego edukacja nie zakończyła się tam, ponieważ w 1919 roku uczestniczył w kursach technicznych we Władywostoku.
Między rokiem 1920 a 1923 pracował jako ślusarz w Warszawie, a następnie, w latach 1923–1925, pełnił rolę wzorcarza. Praca w Fabryce Broni w Radomiu miała miejsce od 1925 do 1928 roku, po czym przeniósł się do Państwowych Zakładów Tele-Radiotechnicznych w Warszawie, gdzie działał jako wzorcarz i kontroler warsztatowy w latach 1928–1939. W tej samej instytucji pełnił także funkcję dyrektora Biura Kontroli Zarządu Miejskiego w Warszawie.
Od 1928 roku zaangażował się społecznie w ruch spółdzielczy, zdobywając mandat członka rady nadzorczej Spółdzielni Spożywców „Społem”. Należał do Związku Zawodowego Inwalidów Wojennych RP, co potwierdzało jego silne związki z lokalną społecznością.
W czasie niemieckiej okupacji Malczyński był posłem do Krajowej Rady Narodowej. W 1947 roku zdobył mandat posła na Sejm Ustawodawczy, niestety zmarł w trakcie kadencji. Był członkiem Robotniczej Partii Polskich Socjalistów, a później przynależał do Polskiej Partii Socjalistycznej.
Od 1925 roku jego żoną była Kazimiera z Basińskich (1901–1996). Mieli dwoje dzieci, w tym najstarszego syna Juliana (1926–1984), który uczestniczył w powstaniu warszawskim, a także syna Aleksandra Waldemara (1929–1999) oraz córkę.
Wiktor Malczyński odszedł w Otwocku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, gdzie został pochowany 21 listopada 1947 roku (kwatera 17G-5-18).
Ordery i odznaczenia
W dniu 20 listopada 1947 roku, pośmiertnie przyznano Wiktorowi Malczyńskiemu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Wcześniej, 11 maja 1946 roku, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Przypisy
- a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 31.07.2023 r.]
- Wiktor Malczyński [online], sejm-wielki.pl [dostęp 31.07.2023 r.]
- Julian Malczyński [online], 1944.pl [dostęp 31.07.2023 r.]
- śp. Wiktor Malczyński [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 31.07.2023 r.]
- M.P. z 1947 r. nr 149, poz. 898 („za wybitne zasługi w pracy społecznej”)
- M.P. z 1947 r. nr 71, poz. 477 („za zasługi położone w walce z okupantem i za udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”)
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Janusz Jesionek | Zdzisław Lis | Józef Ćwierczakiewicz | Andrzej Gawłowski (ur. 1955) | Henryk Giedroyc | Tadeusz Gwiazdoski | Czesław Bielecki | Wiesław Jaszczyński | Witold Sielewicz | Daniel Moszkowicz | Jakub Hanecki | Władysław Jagiełło (1910–1997) | Wacław Konderski | Wacław Komarnicki | Stanisław Wincenty Kasznica | Adam Piechowicz | Edward Sokołowski | Andrzej Kawecki | Stefan Perkowicz | Jan CynarskiOceń: Wiktor Malczyński