Stefan Perkowicz


Stefan Perkowicz, urodzony 30 kwietnia 1923 roku w Warszawie, był postacią o bogatej historii i znaczącym dorobku w dziedzinie ekonomii oraz żeglugi. Jego życie zakończyło się 10 października 2002 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskim życiu gospodarczym i politycznym.

W ciągu swojej kariery pełnił on wielu istotnych funkcji publicznych. Od 1966 do 1974 roku był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Żeglugi, a następnie w latach 1974–1976 sprawował urząd w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Jego wiedza i doświadczenie przyczyniły się do rozwoju polskiego sektora morskiego oraz międzynarodowego handlu.

Stefan Perkowicz reprezentował Polskę jako ambasador w Japonii w latach 1976–1980, odgrywając istotną rolę w umacnianiu relacji dyplomatycznych. Jego wkład w rozwój gospodarczy Polski oraz zręczne zarządzanie w trudnym okresie, w jakim przyszło mu działać, pozostają w pamięci wielu, którzy mieli okazję z nim współpracować.

Życiorys

Stefan Perkowicz był synem Juliusza i Heleny. Do roku 1939 uczęszczał do szkoły powszechnej, gdzie kształcił swoje podstawowe umiejętności. W okresie od lutego do sierpnia 1940 roku pracował jako robotnik rolny, aby następnie, aż do stycznia 1945 roku, pełnić funkcję pomocnika magazyniera oraz asystenta biurowego w firmie handlowej „Alois Zeidler” w Kutnie. W międzyczasie kontynuował swoją edukację w trybie tajnym, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju intelektualnego.

W marcu 1945 rozpoczął naukę na Akademii Handlowej w Poznaniu, gdzie uzyskał dyplom w grudniu 1948 roku. Równocześnie pracował jako pomoc biurowa w Hurtowni Papieru w Poznaniu. W czerwcu 1948 roku przystąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a w grudniu tego samego roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co potwierdza jego zaangażowanie w życie polityczne kraju.

Po ukończeniu studiów Stefan przeprowadził się do Szczecina, gdzie krótko pracował w Centrali Zbytu Węgla. Jednak od połowy 1948 do 1950 roku piastował stanowisko kierownika sekcji w Oddziale Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego „DAL-SPOŁEM”. Od 1950 roku zatrudnił się w szczecińskim oddziale Przedsiębiorstwa Żeglugowego Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe, które w 1951 roku przekształciło się w Polską Żeglugę Morską (PŻM). Tam, do maja 1955 roku, kierował żeglugą trampową.

W kolejnych latach objął stanowisko kierownika sekcji eksploatacji w Chińsko-Polskim Przedsiębiorstwie Maklerów Okrętowych (Chipolbrok) w Tiencinie. W lutym 1956 roku został wyznaczony do stworzenia polsko-cejlońskiej spółki maklerskiej w Kolombo, gdzie do lipca 1961 roku pełnił rolę dyrektora zarządzającego oraz przedstawiciela Polskich Linii Oceanicznych. Po powrocie do Polski we wrześniu 1961 roku, działał jako kierownik Działu Zachodnio-Afrykańskiego PŻM w Szczecinie, a następnie dyrektor Zakładu Eksploatacji Żeglugi Trampowej PŻM od marca 1964 do lipca 1966 roku.

W 1970 roku uzyskał tytuł magistra ekonomii na Politechnice Szczecińskiej. Od sierpnia 1966 do kwietnia 1974 roku pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Żeglugi, a następnie do stycznia 1976 roku w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Od stycznia 1976 aż do grudnia 1980 roku był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym PRL w Japonii, a także akredytowanym na Filipinach. Po powrocie z misji, w latach 1980-1981, pełnił stanowisko dyrektora Departamentu Morskiego w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej.

Stefan Perkowicz aktywnie angażował się w działalność społeczną, stając się członkiem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Afrykańskiej w 1962 roku oraz Polskiego Komitetu Solidarności z Narodami Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Wraz z żoną Wiesławą otrzymał w 1998 roku Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie, a w 1955 roku został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej za swoje zasługi.

Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, co stanowi symbol jego trwałego śladu w historii Polski.

Przypisy

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 27.10.2021 r.]
  2. a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 27.10.2021 r.]
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 04.02.1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 16, poz. 242).
  4. Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 11.11.1955 r. (M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411).

Oceń: Stefan Perkowicz

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:15