Tadeusz Gwiazdoski

---

Życiorys

Tadeusz Gwiazdoski był osobą o znaczącym dziedzictwie, urodził się jako syn Wiktora Grossterna oraz Amelii ze Starkmanów. Jego ojciec był powstańcem styczniowym oraz cenionym lekarzem, który pełnił funkcję ordynatora w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie. Młody Tadeusz ukończył gimnazjum Wojciecha Górskiego w stolicy.

W 1905 roku uczestniczył w strajku szkolnym oraz brał aktywny udział w tajnych organizacjach młodzieżowych, które dążyły do niepodległości. Współpracował z Nową Gazetą, dziennikiem polskiej mniejszości żydowskiej, który ukazywał się w Warszawie od 1906 roku. W 1914 roku zakończył edukację w Szkole Nauk Politycznych w Paryżu.

Jego kariera dyplomatyczna rozpoczęła się 20 listopada 1918 roku, gdy został sekretarzem poselstwa RP w Bukareszcie. Po kilku miesiącach, 1 lipca 1919, został odwołany do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie, gdzie pełnił funkcję referenta w Departamencie Politycznym. W dniu 1 czerwca 1922 roku, jako sekretarz poselstwa I klasy, dołączył do Delegacji RP przy Lidze Narodów, gdzie pozostawał do 1 stycznia 1924 roku, kiedy to wrócił do centrali.

W dniu 1 grudnia 1924 roku powrócił do delegacji, w której działał aż do 31 grudnia 1932 roku, w międzyczasie awansując na radcę poselstwa II (21 stycznia 1926) oraz I klasy (1 sierpnia 1928). W 1921 roku oficjalnie zmienił nazwisko na „Gwiazdoski”. Od 1 kwietnia do 8 listopada 1932 roku pełnił obowiązki kierownika Delegacji RP przy Lidze Narodów jako chargé d’affaires. Po krótkim powrocie na poprzednie stanowisko, 1 stycznia 1933 roku, został odwołany do centrali MSZ, gdzie objął stanowisko kierownika wydziału w Departamencie Politycznym. W dniu 1 lutego 1934 roku mianowany wicedyrektorem Departamentu Politycznego, który to urząd sprawował do wybuchu II wojny światowej.

Po inwazji III Rzeszy oraz ZSRR na Polskę i przekroczeniu granicy polsko-rumuńskiej przez rząd RP, Tadeusz Gwiazdoski został ewakuowany do Francji wraz z personelem MSZ. W listopadzie 1939 roku przydzielono go do ambasady RP w Paryżu, gdzie do upadku Francji pełnił funkcję łącznika z francuskim Ministerstwem Informacji i Propagandy, w randze ministra pełnomocnego. Po odtworzeniu MSZ w Londynie w lipcu 1941 roku, został kierownikiem Wydziału Organizacji Międzynarodowych, a od października 1944 roku również zastępcą sekretarza generalnego MSZ.

Od 6 lipca 1945 roku, w momencie wycofania uznania międzynarodowego dla Rządu RP na uchodźstwie, aż do swojej śmierci, pełnił funkcję sekretarza generalnego MSZ tego rządu. Był współzałożycielem oraz członkiem emigracyjnego Instytutu Badań Międzynarodowych. Jego starszy brat, Stefan Grostern, był znanym warszawskim dziennikarzem.

Zmarł 15 kwietnia 1950 roku, a jego ciało spoczęło na St. Mary’s Catholic Cemetery (XP 1135).

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Gwiazdoski był osobą, która zdobyła wiele prestiżowych odznaczeń w uznaniu jego zasług. Oto lista wyróżnień, które otrzymał w ciągu swojego życia:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany 11 listopada 1934,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – otrzymany 7 listopada 1925,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii – nadany w 1939 roku w Rumunii,
• Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii – również z Rumunii,
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi – przyznany na Węgrzech w 1936 roku,
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Jerzego I – nadany w Grecji w 1937 roku,
• Krzyż Komandorski I Klasy Orderu Wazów – przyznany w Szwecji w 1936 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej – otrzymany we Francji.

Bibliografia, literatura, linki

– Gwiazdoski Tadeusz [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. Jacek M. Majchrowski we współpracy z Grzegorzem Mazurem oraz Kamilem Stepanem), Warszawa 1994, wyd. BGW, s. 96, ISBN 83-7066-569-1.

– Tadeusz Gwiazdoski – dyplomata działający w cieniu.

---

Oceń: Tadeusz Gwiazdoski

---