Wacław Mauberg

---

Życiorys

Wacław Mauberg przyszedł na świat 25 lipca 1931 roku w stolicy Polski, Warszawie. Jego dzieciństwo przypadło na trudne czasy, gdyż w latach 1934–1945 spędził on swoje młodzieńcze lata w Wojkowicach, które znajdują się w regionie Zagłębia Dąbrowskiego. Po zakończeniu II wojny światowej, Mauberg osiedlił się w Gliwicach, gdzie mieszkał przez wiele lat, aż do roku 2005.

Edukacja

Od kwietnia 1945 roku, Wacław Mauberg rozpoczął swoją edukację jako uczeń I Gimnazjum im. M. Kopernika w Będzinie. W grudniu tego samego roku przeniósł się do V Liceum Ogólnokształcącego im. A. Struga w Gliwicach, gdzie kontynuował naukę.

Maturę uzyskał w 1950 roku, co otworzyło mu drzwi do dalszej kariery akademickiej. Po ukończeniu liceum, Mauberg związał się z Politechniką Śląską w Gliwicach, na Wydziale Chemicznym, gdzie studiował przez kilka lat.

W 1956 roku broniąc pracy magisterskiej w dziedzinie elektrochemii, zakończył swoje studia, zdobywając tym samym tytuł magistra.

Praca zawodowa

Wacław Mauberg prowadził bogatą i różnorodną karierę zawodową, której najważniejsze etapy zamieszczono poniżej:

• W okresie 1954–1956 był asystentem profesora Ludwika Wasilewskiego na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, gdzie zdobywał cenne doświadczenie akademickie,
• Od 1956 do 1959 roku pracował w ZZG Inco-Veritas, pełniąc rolę kierownika technicznego oddziału w Gliwicach,
• W latach 1960–1962 związany był z Instytutem Farb i Lakierów w Gliwicach jako adiunkt,
• Pracował w Compagnie Française Thomson-Houston w Chauny we Francji w latach 1962–1965, gdzie jego głównym zadaniem było wspieranie laboratorium badawczego,
• W okresie 1965–1982 był głównym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Nieorganicznego „Biprokwas” w Gliwicach, zajmując się projektowaniem dla Zakładów Chemicznych Police w Policach,
• Od 1982 aż do 2004 roku był właścicielem Wytwórni Farb „Malwa” w Sośnicowicach, co stanowiło ukoronowanie jego kariery zawodowej.

Działalność naukowa

Patenty

Wacław Mauberg zarejestrował dwa patenty w zakresie syntezy chemicznej w siedzibie Urzędu Patentowego w Warszawie, co świadczy o jego innowacyjności i wkładzie w rozwój tej dziedziny.

Publikacje

W latach 1961–1963 stworzono łącznie siedem publikacji w krajowej oraz międzynarodowej prasie technicznej, skupiających się na polimerach powłokotwórczych. To uznanie dla jego pracy i wiedzy poprzez efektywne rozpowszechnianie wyników badań.

Dodatkowo, w okresie od 1962 do 1965, Mauberg opublikował dwudziestu publikacji w Bulletin Périodique d’Information de la Compagnie Française Thomson-Houston, gdzie poruszał tematy dotyczące lakierów elektroizolacyjnych oraz metod produkcji drutów nawojowych, co przyczyniło się do ulepszenia technologii w tych dziedzinach.

Referaty naukowe

Mauberg aktywnie uczestniczył w różnych spotkaniach naukowych. Na przykład wziął udział w III Kollokwium Polimerów PAN, które miało miejsce w Łodzi w styczniu 1961 roku. To wydarzenie sprzyjało wymianie wiedzy w obszarze polimerów.

Dodatkowo, na Lakk és Festék Symposium w Budapeszcie w sierpniu 1961 roku, a także na Konferencji Naukowo-Technicznej Instytutu Farb i Lakierów w Zakopanem w grudniu 1961 roku, Mauberg zaprezentował swoje osiągnięcia naukowe.

Na koniec, warto zaznaczyć jego obecność na IV Kollokwium Polimerów PAN w Łodzi we wrześniu 1962 roku, gdzie dzielił się swoimi doświadczeniami i wynikami badań z innymi specjalistami w tej dziedzinie.

Inne publikacje

W okresie od 2010 do 2018 roku Wacław Mauberg zrealizował imponujący projekt, w ramach którego opublikował więcej niż 70 felietonów w serwisie społecznościowym platformy Radia Wnet.

Działalność społeczna

Wacław Mauberg był osobą, która odegrała ważną rolę w działalności społecznej. W 1980 roku zainicjował powstanie „trójki założycielskiej” NSZZ „Solidarność” w Biurze Projektów BIPROKWAS, gdzie szybko zyskał uznanie i został wybrany na Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Zakładowej Komisji „Solidarności” w tym właśnie biurze.

Wyróżniający się odwagą, Mauberg stanął na czoło wydarzeń politycznych, które miały miejsce w Polsce. Od 15 grudnia 1981 do 14 lipca 1982 roku, w czasie stanu wojennego, przeszedł przez brutalne doświadczenia internowania w różnych obozach, takich jak Zabrze-Zaborze, Kokotek, Jastrzębie-Szeroka oraz Uherce.

W latach 1989–1990 był wiceprzewodniczącym Gliwicko-Zabrzańskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, co świadczy o jego zaangażowaniu w działalność na rzecz demokracji i praw obywatelskich. W 1992 roku dołączył do grona współzałożycieli Fundacji na Rzecz Rozbudowy Regionalnego Centrum Onkologii w Gliwicach, co pokazuje jego chęć niesienia pomocy potrzebującym i zaangażowanie w rozwój lokalnej społeczności.

Praca w samorządzie

Wacław Mauberg ma na swoim koncie znaczące osiągnięcia w zakresie działalności samorządowej. W ramach pierwszych wolnych wyborów samorządowych, które miały miejsce 27 maja 1990 roku, został wybrany na radnego gminy Gliwice z listy Komitetu Obywatelskiego Solidarność.

W latach 1990–1993 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Miejskiej w Gliwicach, będąc pierwszym, który objął to stanowisko po transformacji ustrojowej w Polsce.

---

Oceń: Wacław Mauberg

---