Michał Flatau

---

Życiorys

Michał Flatau urodził się w rodzinie neofitów, związanej z Leopoldem Kronenbergem oraz jego wpływową Gazetą Polską. Jego ojciec, Aleksander (1836-1902), był maklerem giełdowym i właścicielem Domu Handlowego w Warszawie, a jego żoną była Joanna Teitelbaum (1844-1918). Po ukończeniu szkoły średniej w Warszawie, Michał zdecydował się na studia prawnicze, które realizował na Uniwersytecie Wiedeńskim, zdobywając stopień doktora.

Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w 1888 roku, kiedy to został urzędnikiem w Namiestnictwie w Wiedniu. Później pracował w administracji na Śląsku, najpierw w Opawie, a następnie w Cieszynie. W 1894 roku objął stanowisko komisarza ekspozytury policyjnej w Ostrawie, a pięć lat później awansował na starszego komisarza w c.k. dyrekcji policji we Lwowie.

Od 1901 roku był pracownikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, gdzie zyskał protekcję liberalnego premiera Austrii, Edwarda Taaffego. Z czasem objął stanowisko zastępcy kierownika policji we Lwowie. Przy wyjeździe z tego miasta otrzymał w podziękowaniu dwa wazony. Po śmierci dr. Zenona Korotkiewicza, szefa policji w Krakowie, od 1 kwietnia 1904 roku pełnił obowiązki tymczasowego kierownika Dyrekcji Policji w tym mieście. 10 czerwca 1905 roku został mianowany c.k. radcą rządu i dyrektorem policji w Krakowie, a jego praca została uhonorowana austro-węgierskim Orderem Korony Żelaznej III klasy.

Michał Flatau, niestety, nie był w stanie zrozumieć skomplikowanej lokalnej sytuacji oraz nastrojów społecznych w czasach, kiedy do głosu dochodziły nowe prądy polityczne. Jego brak orientacji doprowadził do rozwoju polskich ugrupowań zbrojnych pod jego nadzorem. Po wybuchu I wojny światowej, Flatau wykazywał oznaki niekompetencji i w końcu psychicznie załamał się, opuszczając Kraków. Następne lata spędził z powrotem w wiedeńskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, gdzie pełnił funkcję referenta prawnego.

Po rozpadzie Austro-Węgier oraz odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Michał Flatau został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Warszawie na stanowisku naczelnika wydziału. Niestety, jego powracające problemy psychiczne zmusiły go do rezygnacji z pracy w administracji państwowej. Po pewnym czasie osiedlił się w Krakowie, gdzie wkrótce zmarł w szpitalu. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W życiu osobistym był żonaty z Marią Müller. Para doczekała się syna, Franciszka Józefa (1900–1940), który był rotmistrzem 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, oraz córki o imieniu Maria.

---

Oceń: Michał Flatau

---