Jadwiga Kokoszko, znana również pod pseudonimem Wacław, była wybitną prawniczką oraz aktywną działaczką konspiracyjną w czasach II wojny światowej.
Urodziła się 23 grudnia 1914 roku w Warszawie, gdzie również spędziła swoją młodość i dorosłe życie. Jej działalność nie ograniczała się jedynie do sfery prawniczej, ale obejmowała również aktywną walkę w partyzantce Gwardii Ludowej, co wiązało się z ogromnym ryzykiem i poświęceniem.
Niestety, jej życie zakończyło się w październiku 1943 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie pamięć o niezwykłej odwadze i determinacji w dążeniu do wolności.
Życiorys
Jadwiga Kokoszko była wybitną postacią pośród kobiet walczących w czasie II wojny światowej. Ukończyła Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie rozpoczęła aplikację w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie, co świadczy o jej zaangażowaniu w rozwój kariery prawniczej.
W trakcie niemieckiej okupacji, Jadwiga aktywnie wspierała swojego męża w działaniach konspiracyjnych. W 1942 roku podjęła decyzję o przystąpieniu do Polskiej Partii Robotniczej (PPR) oraz do Gwardii Ludowej (GL). Już od wiosny 1943 roku pełniła rolę łączniczki warszawskiego Dowództwa Okręgowego GL, a także organizowała koła kobiet w tej organizacji. Jej działania obejmowały kontaktowanie członków dowództwa okręgowego z sekcjami GL na Pradze.
Jednak jej odwaga nie kończyła się na samych łączności. Jadwiga brała również udział w akcjach bojowych grupy specjalnej GL oraz angażowała się w propagandowe działania, takie jak rozrzucanie ulotek i pisanie haseł na murach. W ramach przygotowań do akcji odwetowej GL, angażowała się w planowanie obrzucenia granatami kolumny SA, co miało miejsce 15 lipca 1943 roku w Alejach Ujazdowskich.
Niestety, tego samego dnia, po zaciekłej obronie, Jadwiga została wzięta do niewoli przez Niemców. Została poddana brutalnemu śledztwu w siedzibie gestapo przy al. Szucha, gdzie przez pewien czas była więziona. Następnie została przewieziona na Pawiak, gdzie uległa tragicznej śmierci, będąc jednym z wielu bohaterów, którzy oddali życie za wolność swojej ojczyzny.
Jadwiga Kokoszko została pośmiertnie odznaczona Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, co tylko potwierdza jej niezłomne poświęcenie i odwagę w walce o prawdę i sprawiedliwość podczas najciemniejszych dni w historii Polski.
Życie prywatne
Jadwiga Kokoszko była osobą, której życie osobiste zyskało szczególną uwagę w kręgach bluźnierczych z powodu jej więzi z Witoldem Kokoszką. Od roku 1936 była jego żoną, a po jego odejściu na zawsze, przyjęła pseudonim artystyczny Wacław.
Upamiętnienie
W 1961 roku, na cześć Jadwigi oraz Witolda Kokoszków, nadano imię pary tej ulicy, która znajduje się w obecnej dzielnicy Targówek.
Przypisy
- Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998 r., s. 337. ISBN 83-86619-97X.
- Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1944. Tom I. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987 r., s. 98. ISBN 83-211-0739-7.
- Aleksander Mazur: Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988 r., s. 82. ISBN 83-11-07449-6.
- a b Patronowie ulic. Jadwiga i Witold Kokoszkowie. „Warszawski Kalendarz Ilustrowany „Stolicy” − 1967 r., s. 127.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Daniela Kruszyńska | Piotr Szczepański (ur. 1951) | Michał Mazowiecki (ur. 1967) | Wacław Mauberg | Mieczysław Klimowicz (działacz socjalistyczny) | Antoni Kordowski | Władysław Tykociński | Stanisław Osiński (polityk) | Wojciech Bartelski | Michał Flatau | Jan Galewicz | Prot Adam Lelewel | Stanisław Franciszek Pękosławski | Eugenia Kubowska | Tadeusz Mazurowski | Paweł Makuch | Teresa Lebiedzińska-Torbus | Roman Wegnerowicz | Leon Bukowiński | Adam HałacińskiOceń: Jadwiga Kokoszko