Stanisław Niemyski

---

Życiorys

Od 1920 roku do 1924 roku Stanisław Niemyski aktywnie działał w Związku Polskiej Młodzieży Socjalistycznej, a w następnym okresie, od 1924 do 1928, był członkiem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. W 1922 roku przystąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, obejmując funkcję sekretarza Dzielnicy „Jerozolima” w Warszawie. Następnie, od 1924 do 1936 roku, pełnił rolę Sekretarza Komitetu Wykonawczego Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OM TUR).

W latach 1926 – 1939 był zaangażowany w pracę Związku Zawodowego Robotników Rolnych RP. Wśród jego obowiązków znajdowało się zastępstwo sekretarza generalnego Rady Głównej Związku Zawodowego Małorolnych RP w latach 1930 – 1939 oraz pełnienie funkcji sekretarza oddziału warszawskiego Związku Zawodowego Pracowników Komunalnych i Użyteczności Publicznej w Polsce w okresie 1936 – 1939.

W swojej karierze był współpracownikiem i redaktorem takich pism jak „Robotnik” (1924 – 1939), „Chłopska Prawda”, „Pobudka” czy „Dziennik Popularny”. Z uwagi na swoje zaangażowanie w politykę, wielokrotnie aresztowany, łącznie spędził w więzieniu ponad cztery lata. W czasie września 1939 roku ochotniczo włączył się w obronę Warszawy jako żołnierz Robotniczej Brygady Obrony Warszawy.

W czasie okupacji Niemyski należał do PPS-WRN. Pod pseudonimem „Stasiek” uczestniczył w pracy trzyosobowego Wydziału Prasy przy Centralnym Komitecie Robotniczym, który został kierowany przez Zygmunta Zarembę. W tym czasie redagował pisma takie jak „WRN”, „Robotnik” oraz „Wieś i Miasto”. Po 1945 roku został członkiem „lubelskiej” PPS, a także członkiem Centralnego Wydziału Wiejskiego oraz redaktorem naczelnym „Chłopskiej Prawdy” w latach 1945 – 1948. Kontynuował współpracę z „Robotnikiem” w latach 1946 – 1948.

Stanisław Niemyski spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 229–I–10.

---

Oceń: Stanisław Niemyski

---