Stanisław Zawadzki (malarz)

---

Życiorys

Edukację malarską Stanisław Zawadzki rozpoczął pod okiem Wojciecha Gersona w warszawskiej Szkole Rysunkowej. W latach 1899–1900 był uczniem Jacka Malczewskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, co stanowiło istotny krok w jego artystycznym rozwoju. Następnie, w latach 1900–1903, kontynuował naukę u Ottona Seitza w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a później przeniósł się do Paryża, gdzie mógł czerpać inspiracje z artystycznych prądów tamtego okresu.

Zawadzki był mocno związany z Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie zajmował różne stanowiska administracyjne, w tym wiceprezesa. W tym prestiżowym miejscu artysta miał wiele okazji do zaprezentowania swoich prac, eksponując swoje dzieła na licznych wystawach. W latach 1919, 1923, 1934 oraz 1939 zorganizował wystawy indywidualne, które przyciągały uwagę znawców sztuki i miłośników jego twórczości.

Stanisław Zawadzki zyskał reputację głównie jako portrecista, a jego obrazy często przedstawiały kobiety w wyszukanych wnętrzach. Malował również akty, a także różnorodne kompozycje rodzajowe oraz pejzaże, posługując się techniką malarską zarówno olejną, jak i akwarelową. W jego twórczości można dostrzec także pasję do grafiki, w szczególności litografii oraz akwaforty, co pokazuje jego wszechstronność artystyczną.

W dniu 19 stycznia 1955 roku, na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, Stansisław Zawadzki otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej, co było wyrazem uznania dla jego wkładu w kulturę artystyczną kraju. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 59-6-10, 11, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej sztuce i pamięci miłośników malarstwa.

---

Oceń: Stanisław Zawadzki (malarz)

---