Stanisław Rothert

---

Życiorys

Urodziny Stanisława Rotherta miały miejsce 22 września 1900 roku w stolicy Polski, Warszawie. Był synem Gustawa Adolfa (1866–1936) oraz Marii Henryki z Dehnelów (1865–1928). W roku 1917 ukończył Gimnazjum im. Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie, co stanowiło ważny krok w jego edukacji.

W listopadzie 1918 dołączył do Wojska Polskiego jako ochotnik, gdzie służył przez dwa lata. W czasie swej służby brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, a jego odwaga zaowocowała dwukrotnym odniesieniem ran.

Po zakończeniu wojny, w latach 1919-1926, kontynuował naukę na Politechnice Warszawskiej, gdzie studiował na Wydziale Chemicznym. Niestety, nie zdał egzaminu dyplomowego, co uniemożliwiło mu uzyskanie formalnych kwalifikacji w tej dziedzinie.

Życie osobiste Rotherta to związek z Krystyną Moniką Szerer, z którą zawarł małżeństwo 28 grudnia 1933 roku. Jego życie zakończyło się w Warszawie, gdzie również został pochowany. Ostatnim miejscem spoczynku Stanisława Rotherta był Cmentarz Ewangelicko-Augsburski, na którym znajduje się w kwaterze Aleja 10-1-42.

Kariera sportowa

Stanisław Rothert to postać, która zapisała się w historii polskiego sportu jako utalentowany lekkoatleta. Jego osiągnięcia na arenie krajowej są niezwykle imponujące. Rothert osiągnął tytuł mistrza Polski siedmiokrotnie: w 1923 i 1925 roku zdobył w złoto w biegach na 200 oraz 400 metrów, a także w sztafecie 4 × 100 metrów. W roku 1926 ponownie zdominował bieg na 400 metrów. Ponadto, zdobył tytuł wicemistrza Polski sześciokrotnie, co również podkreśla jego wybitne umiejętności sportowe.

Wśród jego wicemistrzowskich osiągnięć należy wymienić rok 1922, gdy zajął drugie miejsce w biegu na 200 metrów. W kolejnych latach, Rothert zdobył srebro w biegach na 100 metrów, a w 1926 roku zdobył wicemistrzostwa w biegu na 100 i 200 metrów oraz w obydwu konkurencjach sztafetowych: 4 × 100 oraz 4 × 400 metrów.

Co więcej, Rothert był wielokrotnym rekordzistą Polski. Jego osiągnięcia w sztafecie 4 × 100 metrów uwieńczone były rekordem wynoszącym 44,0 sekundy, ustanowionym 29 maja 1927 roku w Warszawie. Dodatkowo, zaliczył także dwa rekordy w sztafecie 4 × 400 metrów, osiągając wynik 3:28,2 dnia 28 maja 1927 roku w Warszawie.

W latach 1922–1927 Rothert reprezentował Polskę w licznych meczach międzynarodowych, gdzie pięciokrotnie zaciągał się do startów (łącznie dwanaście występów), z imponującym rezultatem – zdobył jedno indywidualne zwycięstwo. Z ciekawostek, warto dodać, że w 1925 roku wziął udział w mistrzostwach Polski w pływaniu w Warszawie, gdzie zajął 3. miejsce w sztafecie 4 × 50 m stylem dowolnym.

Rekordy życiowe

Rodzaj konkurencji	Data oraz lokalizacja	Osiągnięty wynik
60 metrów	24 lipca 1923, w Warszawie	7,1
100 metrów	16 sierpnia 1925, w Krakowie	11,0
200 metrów	14 sierpnia 1926, w Warszawie	23,0
400 metrów	29 maja 1927, w Warszawie	51,3

Warto podkreślić, że Rothert był również zawodnikiem Polonii Warszawa, gdzie występował w latach 1922–1927, co stanowi ważny element jego kariery sportowej.

Działalność dziennikarska

W latach 1926–1939 Stanisław Rothert pełnił rolę sprawozdawcy sportowego, a także wykonywał obowiązki sekretarza redakcji oraz zastępcy redaktora naczelnego w Przeglądzie Sportowym. Po zakończeniu II wojny światowej, od września 1946 roku aż do końca 1948 roku, pracował jako zastępca redaktora naczelnego Wieczoru Warszawy.

Od początku 1948 roku, zajął stanowisko sekretarza redakcji w Życiu Warszawy, a w 1956 roku również objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Ponadto, był wiceprezesem Związku Dziennikarzy Sportowych RP w Warszawie, co podkreśla jego znaczący wpływ na rozwój dziennikarstwa sportowego w Polsce.

---

Oceń: Stanisław Rothert

---