Andrzej Turski, który urodził się 25 stycznia 1943 roku w Warszawie i zmarł 31 grudnia 2013 roku w tym samym mieście, był wybitnym dziennikarzem telewizyjnym i radiowym, a także polonistą oraz muzykiem. Jego kariera zawodowa obfitowała w różnorodne osiągnięcia, które pozostawiły trwały ślad w polskim dziennikarstwie.
W latach 1982-1983 pełnił funkcję redaktora naczelnego Programu III Polskiego Radia, a następnie prowadził Program I Polskiego Radia w latach 1983-1987. Jego doświadczenie obejmowało także okres redakcji TVP1 pomiędzy 1987 a 1990 rokiem. W 1991 roku objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego Telewizyjnej Agencji Informacyjnej, gdzie również wpływał na kształt informacji medialnych.
Turski był współautorem wielu istotnych programów informacyjnych oraz publicystycznych, w tym „Radiokuriera” z 1971 roku, „Sygnałów dnia” z 1973 roku, „Zapraszamy do Trójki” wydanego w 1982 roku, „Teleexpressu” emitowanego od 1986 roku oraz „7 dni świat” z 1989 roku. Znany był jako Mistrz Mowy Polskiej, co podkreśla jego znakomite umiejętności w posługiwania się językiem polskim w mediach.
Życiorys
Wiosna 1963 roku to czas, kiedy Andrzej Turski rozpoczął swoją przygodę z muzyką, dołączając jako gitarzysta do zespołu Chochoły. Po jego odejściu grupa przekształciła się w Akwarele, pokazując, jak dynamiczny był to czas w jego życiu. Reprezentował również inne zespoły, takie jak Pesymiści i Czterech.
Jego edukacja miała miejsce na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1967 roku uzyskał dyplom z filologii polskiej. Dwa lata później, w 1969 roku, ukończył studia dziennikarskie, co otworzyło mu drzwi do kariery w mediach. W latach 1974–1990 był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co miało znaczący wpływ na jego działania zawodowe.
Pracę w Polskim Radiu rozpoczął w Redakcji Młodzieżowej w 1968 roku. W latach 1975–1980 pełnił funkcję kierownika, a w kolejnych latach, od 1980 do 1982 roku, redaktora naczelnego. Po tym okresie przeszedł na czołowe stanowiska w Programie III (1982–1983) oraz Programie I (1983–1987) Polskiego Radia. Był również współautorem popularnych audycji radiowych, takich jak Radiokurier, Sygnały dnia, W samo południe oraz Życie na gorąco.
W sierpniu 1987 roku Andrzej Turski rozpoczął pracę w Telewizji Polskiej, gdzie objął stanowisko dyrektora i redaktora naczelnego TVP1. W 1991 roku został wiceszefem TAI, a jego wkład w media był nieoceniony. Wspólnie z Józefem Węgrzynem zainicjował Teleexpress w 1986 roku. Od 1989 do 2007 prowadził autorski program publicystyczny 7 dni świat, który był emitowany w różnych stacjach TVP. Dodatkowo, w latach 2002–2013, był jednym z prowadzących wydania telewizyjnej Panoramy w TVP2, a od marca 2009 roku prowadził weekendowe programy.
W wyniku problemów zdrowotnych, program 7 dni świat w wersji reaktywowanej w TVP Info prowadził od września 2013 roku, jednak z powodu choroby, w grudniu tego samego roku program był prowadzony przez Piotra Góreckiego i zapowiedziano zakończenie audycji w styczniu 2014 roku.
W 2006 roku zdiagnozowano u niego chłoniaka, a w 2009 roku nastąpił nawrót choroby. Na szczęście, dzięki wczesnemu wykryciu, został wyleczony. Niestety, od 2012 roku zmagał się z cukrzycą, co istotnie wpłynęło na jego zdrowie. 30 listopada 2013 roku podczas wydania Panoramy doszło do ataku hipoglikemii, a pięć dni później miał zawał serca, w wyniku czego trafił w stan śpiączki farmakologicznej. Zmarł 31 grudnia 2013 roku, mając 70 lat. 7 stycznia 2014 roku jego ciało zostało złożone w rodzinnym grobie na cmentarzu w Słomczynie koło Warszawy.
Życie prywatne
Andrzej Turski, znany polski dziennikarz, w dzień 31 grudnia 1970 roku związał się węzłem małżeńskim z Zofią Pietraszak. Niestety, ich szczęście nie trwało wiecznie, ponieważ 26 maja 2010 roku Zofia zmarła po ciężkiej walce z rakiem jelita grubego.
Wspólnie doczekali się córki, Urszuli, która również odnalazła swoje miejsce w mediach jako dziennikarka i prezenterka telewizyjna.
Odznaczenia, wyróżnienie, upamiętnienie
Andrzej Turski, znany z niezwykłych osiągnięć w dziedzinie medialnej, ma na swoim koncie szereg prestiżowych nagród i odznaczeń, które dokumentują jego wkład w polską kulturę i dziennikarstwo.
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2000 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Złoty medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, który otrzymał w 2011 roku.
W 2005 roku, przez swoją znakomitą prezentację języka, zdobył tytuł Mistrza Mowy Polskiej podczas piątej edycji ogólnopolskiego plebiscytu. Jego talent i umiejętności zostały docenione poprzez przyznanie mu nagrody Wiktor w latach 2003 i 2005, a w 2006 roku otrzymał prestiżowego Super Wiktora.
Warto również wspomnieć, że w 2014 roku, pośmiertnie, został uhonorowany Platynową Telekamerą za całokształt swojej kariery, a także w kategorii prezentera informacji. 27 stycznia 2014 roku stał się patronem studia emisyjnego radiowej Trójki, co podkreśla jego znaczenie w historii polskiego radia.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Kazimierz Ehrenberg | Krzysztof Luft | Jacek Laskowski | Tadeusz Filipkowski | Dorota Goliszewska | Agnieszka Szydłowska | Krzysztof Leski | Przemysław Cieślak | Witold Noskowski | Józef Radwan (1858–1936) | Lucjan Szołajski | Jerzy Jabrzemski | Anna Kołyszko | Barbara Toruńczyk | Bruno Wincenty Korotyński | Marek Dutkiewicz | Maryla Zalejska-Komar | Julian Heppen | Halina Sosnowska | Stanisław RothertOceń: Andrzej Turski