Tadeusz Radwański

---

Życiorys

Tadeusz Radwański urodził się w rodzinie inteligenckiej, co miało wpływ na jego późniejsze zaangażowanie w działalność polityczną. Już w 1900 roku, będąc uczniem gimnazjum, wstąpił do SDKPiL, co stanowiło początek jego zaangażowanej kariery. W 1901 roku wyruszył na studia na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie rewolucji w 1905 roku brał aktywny udział w organizacji strajku szkolnego w Warszawie, co doprowadziło do jego aresztowania i wydalenia z uczelni. Mimo trudności, kontynuował edukację eksternistycznie, a swoje studia zakończył w 1907 roku na Uniwersytecie Odeskim.

Radwański był aktywnym członkiem SDKPiL, wielokrotnie aresztowany w latach 1908, 1913 i 1916. Jego życie polityczne przyspieszyło jeszcze bardziej wraz z uczestnictwem w rewolucji październikowej, gdzie objął funkcję Naczelnika Zarządu Politycznego Zachodniej Dywizji Strzelców. W 1920 roku kierował Wydziałem Propagandy i Informacji w Tymczasowym Komitecie Rewolucyjnym Polski w Białymstoku, jednocześnie pełniąc rolę agenta kontrwywiadu Czeka.

W latach 1921-1922 Radwański przebywał z ramienia KPRP na Śląsku, lecz później, w latach 1922-1946, jego życie zawodowe nabrało międzynarodowego charakteru. Emigrując do USA, pracował jako robotnik oraz dziennikarz. Dołączył do KP USA, a jego aktywność w polskiej sekcji tej partii była znacząca. W 1941 roku po nieudanym zabiegu stracił wzrok, co nie zatrzymało go w ciągu dalszej działalności.

Powrócił do Polski w 1946 roku, a jego kariera zawodowa kontynuowała się w Chłopskiej Drodze oraz Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w którym to pracował w latach 1947-1954. W jego dziedzictwie znajdują się również wspomnienia, z których fragment ukazał się w 1959 roku w kwartalniku Z Pola Walki.

Radwański rozpoczął pracę w mediach w 1903 roku w Przeglądzie Tygodniowym, a później był związany z Głosem, gdzie przez pewien czas pełnił obowiązki sekretarza redakcji. Jego doświadczenie obejmowało także redagowanie działu sprawozdań z odczytów popularnonaukowych w Kurierze Porannym oraz pracę w komunistycznym dzienniku Prawda w Gliwicach.

W 1955 roku, w uznaniu za działania podczas rewolucji 1905, został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Jego twórczość obejmuje również broszurę opublikowaną w 1920 roku, zatytułowaną Prawda o wojnie Polski z Rosją Sowiecką: o co walczy Polska? O co walczy Armja Czerwona? Dodatkowo, przetłumaczył na język polski prace Diemjana Biednego.

---

Oceń: Tadeusz Radwański

---