Zuzanna Stanisława Czajkowska, urodzona 9 listopada 1930 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się w historii polskiej kultury jako utalentowana dziennikarka, publicystka oraz niezwykle ceniona tłumaczka.
Jej działalność na polu mediów i literatury przyczyniła się do wzbogacenia polskiego dyskursu publicznego. Zmarła 1 marca 2017 roku w Józefowie, pozostawiając po sobie trwały ślad w pamięci wielu.
Życiorys
Zuzanna Czajkowska była córką Aleksandra i Jadwigi, wywodzącą się z rodziny o silnych patriotycznych tradycjach. Działała w kręgach historycznych, będąc spokrewnioną z Michałem Czajkowskim, znanym pisarzem oraz działaczem na rzecz niepodległości. W wieku zaledwie 13 lat aktywnie uczestniczyła w powstaniu warszawskim, co miało istotny wpływ na jej dalsze życie.
W latach 1948–1950 podjęła studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, równocześnie występując na scenie Teatru Polskiego w Warszawie. Jej kariera artystyczna została przerwana w 1950 roku, kiedy to wraz z matką przeniosła się do Białegostoku. Tam stała się celem prześladowania ze strony funkcjonariuszy UB, co zakończyło się jej aresztowaniem i skazaniem. Warto dodać, że w tym czasie jej matka otrzymała list od współpracownika ojca ze Stanów Zjednoczonych, a u Zuzanny znaleziono zeszyt z jej wspomnieniami z czasów powstania. Skazania zostały unieważnione dopiero w 1989 roku.
Rozpoczęła swoją karierę dziennikarską w 1952 roku, pracując w białostockim wydaniu „Życia Warszawy”. W kolejnych latach, od 1952 do 1980, związała się z redakcją „Słowa Powszechnego”. Swoją karierę zaczynała w oddziale białostockim (do 1954), następnie przeniosła się do centrali w Warszawie, gdzie pełniła funkcje reporterki, redaktorki działu kulturalnego oraz recenzentki muzycznej. W 1981 roku Zuzanna podjęła nowe wyzwanie w „Tygodniku Solidarność”.
Była autorką wielu publikacji, które koncentrowały się na tematyce muzycznej, w tym pierwszego polskiego przekładu musicalu „Upiór w operze” Andrew Lloyd Webbera. Jej twórczość obejmowała także pisanie scenariuszy koncertów oraz widowisk o tematyce patriotycznej i religijnej. Z Bernadem Ładyszem doczekała się syna, Aleksandra Czajkowskiego-Ładysza, co jest kolejnym dowodem na osobiste zaangażowanie w życie rodzinne i zawodowe.
Nagrody i odznaczenia
W ramach uznania za swoje dokonania artystyczne, Zuzanna Czajkowska otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w roku 2016. Powinna również odnotować, że zdobyła nagrody prestiżowych czasopism „Film” oraz „Kierunki” w 1954 roku, a także nagrodę oraz dyplom wydawcy „Słowa Powszechnego” w 1955 roku.
Warto także wspomnieć, że w 1964 roku została uhonorowana nagrodą przyznawaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich oraz Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich. Dodatkowo, w 1977 roku z rąk Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich otrzymała dyplom i medal z okazji 25-lecia swojej pracy dziennikarskiej.
Na zakończenie, w 2020 roku, po jej śmierci, przyznano jej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi należyte ukoronowanie jej wkładu w kulturę i media.
Przypisy
- a b Mieczysław Maziarz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 10.02.2021 r.]
- Bernard Ładysz - Żona, dzieci, rodzina - Życiorys [online], Zyciorysy.info [dostęp 29.11.2020 r.]
- M.P. z 2021 r. poz. 147
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Janusz Stanisław Lichocki | Stanisław Rothert | Halina Sosnowska | Julian Heppen | Maryla Zalejska-Komar | Marek Dutkiewicz | Bruno Wincenty Korotyński | Barbara Toruńczyk | Anna Kołyszko | Jerzy Jabrzemski | Xayoo | Jan Walc | Halszka Wasilewska (dziennikarka) | Jerzy Porębski (reportażysta) | Ludwika Włodek | Tadeusz Radwański | Andrzej Kwiatkowski (dziennikarz) | Danuta Kaczyńska | Witold Pikiel | Maciej PiekarskiOceń: Zuzanna Czajkowska