Stanisław Pastucha


Stanisław Pastucha, znany także pod pseudonimami Mały Stasio oraz Mały, był niezwykłą postacią w historii Polski. Urodził się 12 czerwca 1927 roku w Warszawie, gdzie również spędził swoje życie, które tragicznie zakończyło się 30 września 1944 roku.

W czasie II wojny światowej pełnił rolę kaprala i łącznika w Armii Krajowej, co podkreśla jego zaangażowanie w walkę o wolność swojej ojczyzny. Stanisław był członkiem Grupy Północ oraz zgrupowania "Róg", a także Armii Ludowej, gdzie służył w batalionie im. Czwartaków.

Wydarzenia, które miały miejsce podczas powstania warszawskiego, stanowią nie tylko tło dla jego działalności, ale również ważny element współczesnej pamięci o bohaterach tamtych czasów. Jego odwaga i poświęcenie pozostają inspiracją dla kolejnych pokoleń.

Życiorys

Stanisław Pastucha urodził się w rodzinie robotniczej, której reprezentantami byli Wacław i Zofia. Swoje dzieciństwo spędził w Drewnicy, miejscu, które miało istotny wpływ na jego przyszłe życie. Od 1940 roku związał się z Rewolucyjnymi Radami Robotniczo-Chłopskimi „Młot i Sierp”, a później zaangażował się w Stowarzyszenie Przyjaciół ZSRR. Z kolei od lutego 1942 roku pełnił rolę łącznika w Komitecie Dzielnicowym KPP Drewnica-Marki.

Jego działalność była niezwykle szeroka; był łącznikiem w Okręgu nr 3 i Sztabie Głównym GL-AL, gdzie zajmował się kolportażem prasy PPR oraz GL i brał udział w wielu akcjach bojowych. Od września 1943 roku współpracował z Marią Kordalą, ps. Maryla, gdzie obsługiwał punkt rozdziału i wysyłki prasy konspiracyjnej mieszczący się na warszawskim Starym Mieście. W ramach swojej działalności ukończył kurs minerski i pracował nad produkcją materiałów wybuchowych jako członek sekcji minerskiej im. Bohaterów Westerplatte przy Sztabie Głównym AL.

W trakcie swojej kariery wojskowej awansował na stopień kaprala i 25 grudnia 1943 roku został uhonorowany Krzyżem Grunwaldu III klasy przez Dowództwo Główne AL, co stanowiło ważne wyróżnienie za jego poświęcenie. Uczestniczył także w ochronie pierwszego posiedzenia Krajowej Rady Narodowej (KRN) oraz walczył dzielnie podczas powstania warszawskiego, szczególnie na Starówce. Jego odwaga i bohaterstwo zostały docenione przez gen. Tadeusza Komorowskiego „Bór”, który 20 sierpnia 1944 roku przyznał mu Krzyż Walecznych.

Po zakończeniu walk na Starówce, Stanisław wycofał się kanałami na Żoliborz, gdzie niestety ciężko zachorował. Zmarł 30 września 1944 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii tej okresu. Jego życie i działalność to świadectwo odwagi i determinacji w trudnych czasach.

Przypisy

  1. Stanisław Pastucha, Powstańcze biogramy, 1944.pl

Oceń: Stanisław Pastucha

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:22