Andrzej Adamowicz, urodzony 27 października 1952 roku, pełni znaczącą rolę w historii Wojska Polskiego jako pułkownik,
który przez lata służył swojemu krajowi w różnych charakterystycznych jednostkach.
Życiorys
Andrzej Adamowicz pochodzi z rodziny, w której Henryk i Stanisława odegrali kluczową rolę. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się w 1971 roku, kiedy to wstąpił do Wojska Polskiego. W 1976 roku ukończył studia w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego, po czym pełnił funkcję dowódcy klucza w 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK „Warszawa”. Już w 1982 roku zdobył stopień doktora nauk technicznych w WAT, a następnie podjął pracę w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych oraz był członkiem Komisji MON ds. Badania Wypadków Lotniczych.
W okresie 1989–1990 Adamowicz służył w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Namibii, biorąc udział w misji pokojowej UNTAG, gdzie był szefem sekcji operacyjno-logistycznej. Po powrocie do kraju został oddelegowany do Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych Ministerstwa Obrony Narodowej. W latach 1991–1997 brał udział w inspekcjach w ramach CFE oraz oceniających wizytach w bazach wojskowych NATO i na Ukrainie. Pełnił także rolę doradcy wojskowego w Misji RP przy OBWE w Wiedniu oraz koordynował współpracę Sił Zbrojnych RP z NATO w ramach programu Partnerstwo dla Pokoju.
W latach 1997–1999 Adamowicz był szefem sekretariatu Sekretarza Stanu w MON, a także szefem sekretariatu podsekretarza stanu w MON ds. Współpracy Zagranicznej i Integracji z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego. Następnie, w latach 1999–2002, pełnił funkcję Attaché obrony, wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie RP w Londynie.
Od 2003 roku aktywnie działał w Głównym Zarządzie Operacyjnym P-3 Sztabu Generalnego w Zarządzie Doktryn i Szkolenia SZ, gdzie był zarówno szefem oddziału, jak i szefem zespołu operacyjnego Sztabu Kryzysowego MON. W latach 2004–2005 uczestniczył jako szef Polskiego Zespołu Operacyjno-Łącznikowego przy Centralnym Dowództwie Sił Zbrojnych USA (USCENTCOM w Tampie na Florydzie). Następnie, od 2006 do 2009 roku, pracował w Sojuszniczym Dowództwie Operacyjnym NATO w Brunssum w Holandii, gdzie koordynował proces szkolenia i uzbrojenia Afgańskich Sił Bezpieczeństwa Narodowego (ANSF).
W 2010 roku Andrzej Adamowicz został przeniesiony do rezerwy, a w latach 2011–2012 pełnił rolę eksperta w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych, skupiając się na operacjach ISAF oraz misjach pokojowych ONZ. W trakcie swojej służby ukończył szereg kursów organizowanych przez NATO w takich miejscach jak Szkoła NATO w Oberammergau w Niemczech, Leopoldburgu w Belgii oraz w Akademii Obrony Wielkiej Brytanii w Shrivenham.
Wyróżnieniem dla jego działań była nagroda, którą otrzymał od Prezydenta RP Lecha Wałęsy. Decyzją z dnia 2 listopada 1994 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje znaczące zasługi w zakresie umacniania obronności kraju.
Przypisy
- a b c d e dr inż. Andrzej Adamowicz. [dostęp 09.11.2018 r.]
- a b c Lista odchodzących do rezerwy żołnierzy Sztabu Generalnego. sgwp.wp.mil.pl. [dostęp 13.07.2016 r.]
- M.P. z 1995 r. nr 2, poz. 25.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jadwiga Podrygałło | Mieczysław Kudelski | Ryszard Sikorski (wojskowy) | Maria Swierczewska | Jerzy Tadeusz Błeszyński | Stanisław Fiszer (generał) | Józef Boguszewski (strażak) | Józef Poniatowski (1809–1855) | Jerzy Gawin | Lucyna Hertz | Stanisław Pastucha | Leon Dorantt | Henryk Kański | Marian Łowiński | Paweł Raczkowski | Tadeusz Paszta | Leopold Kiersznowski | Maria Melhior | Marian Drozdowski (policjant) | Barbara Sadowska (żołnierz AK)Oceń: Andrzej Adamowicz (pułkownik)