Paweł Łoziński

---

Życiorys

Paweł Łoziński urodził się w rodzinie o żydowskich korzeniach. Jest wnukiem Roman Korneckiego oraz Eugenii Łozińskiej, a także synem znanego reżysera dokumentalnego, Marcela Łozińskiego. Jego kariera filmowa rozpoczęła się od asystowania ojcu, co pozwoliło mu zebrać cenne doświadczenie.

W 1992 roku ukończył naukę na Wydziale ReżyseriiPaństwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W tym samym czasie miał przyjemność współpracować z Krzysztofem Kieślowskim, asystując mu przy realizacji filmu Trzy kolory. Biały, który miał premierę w 1993 roku. Na podstawie pomysłu Kieślowskiego, Łoziński zrealizował także polski odcinek serii Sto lat kina.

W 1996 roku jego fabuła telewizyjna zatytułowana Kratka, w której zagrał Jerzy Kamas, przyniosła mu nagrodę za debiut na festiwalu w Gdyni. Warto również wspomnieć o filmie Miejsce urodzenia (1992), dokumentującym podróż pisarza Henryka Grynberga, który poszukiwał śladów ojca zamordowanego w czasie okupacji. Filmy Łozińskiego, takie jak Taka historia oraz Siostry, znalazły się w kręgu uznania, zdobywając Złoty Lajkonik na krakowskim Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych, jako przykład „dokumentu codzienności”.

Filmografia

Filmografia Pawła Łozińskiego prezentuje różnorodne osiągnięcia, które miały miejsce na przestrzeni lat. Oto najważniejsze dzieła w jego karierze:

• Miejsce urodzenia – 1992 r. – ten wyjątkowy film zdobył wyróżnienie i nagrody przyznane przez Polską Federację Dyskusyjnych Klubów Filmowych podczas XXII Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie w 1992 r., a także Białą Kobrę na III Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu. W 1993 r. film otrzymał Grand Prix, Nagrodę Europejskiej Fundacji Kultury na IV Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Vue Sur Les Docs” w Marsylii oraz I nagrodę w kategorii filmu dokumentalnego na Bałtyckim Festiwalu Filmowym i Telewizyjnym na Bornholmie. Bohaterem filmu jest Henryk Grynberg, a zdjęcia kręcono w malowniczej wsi Radoszyna.
• Kratka – 1996 r. – to jedyny film fabularny Łozińskiego, który zdobył nagrodę za debiut reżyserski na festiwalu w Gdyni w 1996 r.
• Sławomir Mrożek przedstawia – 1997 r.
• Japonia – 1997 r.
• Taka historia – 1999 r. – film nagrodzony Złotym Lajkonikiem 1999 oraz główną nagrodą festiwalu w Lipsku w tym samym roku.
• Siostry – 1999 r. – film również otrzymał nagrodę Złoty Lajkonik w 1999 r.
• Pani z Ukrainy – 2002 r.
• Mój spis z natury we wsi Leźno Małe – 2002 r.
• Über die Grenze – Fünf Ansichten von Nachbarn (część „Między drzwiami”) – 2004 r.
• Jacek Hugo-Bader. Korespondent z Polszy – 2007 r.
• Kici, kici – 2008 r.
• Chemia – 2009 r. – ten film zdobył Białą Kobrę na XIX Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu.
• Inwentaryzacja – 2010 r.
• Ojciec i syn – 2013 r. – film zdobył prestiżową nagrodę za najlepszy pełnometrażowy dokument w międzynarodowym konkursie dokumentalnym Srebrny Róg KFF 2013 oraz Białą Kobrę na XXIII Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu.
• Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham – 2016 r. – film wyróżniony nagrodą Srebrny Lajkonik na KFF za najlepszy film dokumentalny oraz Białą Kobrę na XXVI Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu.
• Film balkonowy – 2021 r.

Kariera Łozińskiego to bogaty zbiór dzieł, które zyskały uznanie w kraju i za granicą, a ich różnorodność tematyczna jest dowodem na artystyczną wszechstronność reżysera.

---

Oceń: Paweł Łoziński

---