Helena Budzyńska, znana również pod pseudonimem Aniela, a także przyjmująca drugie nazwisko Maria Wiśniewska, to postać, której życie w znaczący sposób wpisało się w historię Polski w XX wieku. Urodziła się 31 lipca 1896 roku w Warszawie i w ciągu swojego życia odegrała istotną rolę jako działaczka komunistyczna.
Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie w 1937 roku w Związku Radzieckim, co stanowi nie tylko smutny epilog jej osobistej historii, ale również odzwierciedlenie losów wielu ówczesnych aktywistów politycznych.
Życiorys
Helena Budzyńska, córka szewca Jana oraz siostra Stanisława Budzyńskiego, rozpoczęła swoją drogę zawodową po ukończeniu trzyklasowej szkoły miejskiej, gdzie zdobyła umiejętności jako szwaczka i krawcowa.
W 1916 roku wstąpiła do SDKPiL, angażując się w działalność na terenach Powiśla i Śródmieścia. Następnie, w 1921 roku, przyłączyła się do KPRP/KPP, a także weszła w skład Komitetu Dzielnicowego KPP Warszawa-Powiśle. Była także aktywistką Związku Zawodowego Pracowników Igły. W tym samym roku, za zgodą KC KPP, udała się do Rosji Sowieckiej, gdzie do 1925 studiowała na Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu (KUMNZ) w Moskwie, po czym wróciła do ojczyzny.
Po powrocie, Helena stała się członkiem Egzekutywy Komitetu Okręgowego KPP Warszawa-Podmiejska oraz funkcjonariuszką Centralnego Wydziału Kobiecego przy KC KPP. Okres od 1926 do 1928 roku to czas jej wiezienia w „Serbii”.
W styczniu 1929 roku objęła stanowisko sekretarza KO KPP w Płocku. Niestety, 24 lutego 1929 roku została ponownie aresztowana, a w grudniu skazana na 6 lat pozbawienia wolności. W trakcie odbywania kary w „Serbii” urodziła córkę Zofię. Po zwolnieniu, 15 września 1932 roku, w wyniku wymiany więźniów, znalazła się w ZSRR, gdzie do 1937 roku pracowała w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie, w której wykładał jej brat.
W okresie pracy w Moskwie była aktywną członkinią oraz działaczką moskiewskiej organizacji WKP(b), mającą staż partyjny od 1916 roku. Pech chciał, że w 1937 roku została aresztowana przez NKWD i stracona. Rehabilitowana pośmiertnie w 1956 roku, jej życie stało się symbolem walki o prawa kobiet i aktywnej działalności w ruchach społeczno-politycznych.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Stanisław Jakub Wójcik | Beniamin Wald | Maciej Górski (dyplomata) | Stanisław Węgrzecki | Konrad Pawlik | Sławomir Sikora (ur. 1964) | Wojciech Konarski | Włodzimierz Zdunowski | Aleksandra Leo | Wanda Krystyna Kalińska | Mateusz Gniazdowski | Barbara Polańska | Andrzej Chodakowski (dyplomata) | Emil Barchański | Jerzy Bryn | Mieczysław Chałupczyński | Ryszard Pstrokoński | Michał Flatau | Wojciech Bartelski | Stanisław Osiński (polityk)Oceń: Helena Budzyńska