Barbara Polańska

---

Życiorys

Barbara Polańska, córka Feliksa i Feliksy Polańskich, jest postacią o znaczącej karierze. W 1963 roku zdobyła tytuł magistra inżyniera chemii na Politechnice Warszawskiej. Już wtedy aktywnie angażowała się w życie akademickie, należąc do Zrzeszenia Studentów Polskich.

Tuż po ukończeniu studiów, rozpoczęła pracę w Fabryce Kosmetyków „Pollena-Uroda” w Warszawie. Jej kariera przebiegała w dynamice wzrastających obowiązków – zaczynając od stażysty, przez mistrza działu, kierownika działu, aż po szefa produkcji fabryki, zastępcę dyrektora ds. technicznych i w końcu dyrektora naczelnego.

W drugiej połowie lat 60. Polańska związała się z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą, co zaowocowało jej aktywnym uczestnictwem w działalności partyjnej. Była sekretarzem oddziałowej organizacji partyjnej oraz członkiem egzekutywy Komitetu Dzielnicowej PZPR Warszawa Praga-Północ od 1973 roku, a od 1974 roku także członkiem wyższej egzekutywy. Jako delegatka brała udział w VI Zjeździe PZPR oraz zasiadała w prezydium Stołecznej Rady Narodowej.

W latach 1985–1989 pełniła mandat posłanki na Sejm PRL IX kadencji, reprezentując okręg Warszawa Praga Północ z ramienia PZPR. Jako posłanka, aktywnie uczestniczyła w pracach Komisji Przemysłu, Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Nadzwyczajnej, która zajmowała się projektem Ordynacji Wyborczej do Sejmu oraz Ordynacji Wyborczej do Senatu. Dodatkowo była członkinią Ligi Kobiet Polskich.

Odznaczenia i wyróżnienia

Barbara Polańska, wybitna postać, zdobyła liczne odznaczenia oraz wyróżnienia w uznaniu jej znaczącego wkładu w różne dziedziny. Do jej najważniejszych odznaczeń należą:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1984 roku,
• Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”,
• Złota Odznaka Związków Zawodowych,
• Odznaka „Za zasługi dla przemysłu chemicznego”,
• uroczystość „Warszawianka Roku” w roku 1976.

---

Oceń: Barbara Polańska

---