Ryszard Sługocki

---

Życiorys

Ryszard Sługocki przyszedł na świat w Warszawie. Jego matka, Helena Hodder, była niezwykle utalentowaną primadonną związana z Operą Warszawską, Katowicką oraz Poznańską w latach 1924–1930. Ojcem był Marian Sługocki, znany profesor oraz artysta rzeźbiarz, który brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku, a jego odwaga została nagrodzona Krzyżem Virtuti Militari. Rodzina Sługockich nosi herb Ślepowron, którego historia sięga aż do początku XVII wieku.

Ryszard ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Krzywoustego w Słupsku, a następnie kontynuował swoją edukację na Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z Wydziału Handlu Zagranicznego. Dodatkowo, studiował kulturę oraz język francuski na Uniwersytecie Poitiers we Francji. Jego akademicka kariera zakończyła się uzyskaniem stopnia naukowego doktora w dziedzinie nauk politycznych w Trinity College and University w Dover, Delaware (USA).

Działalność zawodowa i publiczna

Ryszard Sługocki ma za sobą bogaty dorobek zawodowy i publiczny, którego początki sięgają czasów II wojny światowej. W tym okresie był robotnikiem zatrudnionym na szybie naftowym w Podkarpaciu, a także aktywnym członkiem Armii Krajowej, gdzie pełnił rolę partyzanta.

Po zakończeniu działań wojennych, rozpoczął swoją karierę jako instruktor pilotażu szybowcowego w Aeroklubie Gdańskim. Wkrótce potem, jego życie zawodowe ukierunkowało się na dziennikarstwo. Został reporterem w Kurierze Szczecińskim, a następnie kierownikiem działu krajowego w Warszawie w Agencji Publicystyczno-Informacyjnej (API). Jego umiejętności dziennikarskie zaowocowały również pracą jako korespondent zagraniczny dla „Expressu Wieczornego”. Sługocki sprawował również obowiązki radcy prasowego w Polskiej Delegacji w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie.

Jego kariera rozwijała się dalej, obejmując funkcje takie jak p.o. naczelnika Wydziału Afrykańskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a także I sekretarza ds. prasy w polskiej Ambasadzie w Algierii i ambasadora w Damaszku, w Syrii. Był również redaktorem wydawnictw naukowych w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych i zastępcą redaktora naczelnego Audycji Polskiego Radia dla Zagranicy. Warto zaznaczyć, że Sługocki był także pracownikiem przedsiębiorstwa „Dromex” w Libii oraz zajmował eksponowane stanowiska w kilku prywatnych firmach jako rzecznik prasowy i dyrektor ds. public relations.

W centrum jego działalności edukacyjnej znalazła się Wyższa Szkoła Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie, której był współzałożycielem. Pełnił tam funkcje profesora oraz prorektora do spraw organizacyjnych i współpracy z zagranicą.

Osobnym, ważnym wydarzeniem w jego życiu było odsłonięcie 13 września 2019 roku tablicy pamiątkowej w Iwoniczu-Zdroju, dedykowanej kpt. Eugeniuszowi Werensowi, ps. „Pik”. Ten żołnierz wyklęty, będący dowódcą oddziału partyzanckiego AK, po wojnie odmówił złożenia broni i poniósł tragiczną śmierć w 1947 roku. Sługocki, który jako nastolatek walczył pod jego komendą, postanowił w ten sposób uhonorować swojego dowódcę, stając się jednocześnie fundatorem zarówno tablicy, jak i płaskorzeźby portretowej kpt. „Pika”.

Odznaczenia

Ryszard Sługocki to postać wybitna, która została uhonorowana wieloma odznaczeniami za swoje zasługi i poświęcenie dla kraju. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego odznaczeń:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2004),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Krzyż Armii Krajowej,
• Krzyż Partyzancki,
• Odznaka pamiątkowa Akcji „Burza”,
• Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Order Zasługi I Klasy Arabskiej Republiki Syryjskiej.

Publikacje

Książki

Ryszard Sługocki jest autorem wielu interesujących książek, które poruszają różnorodne wątki historyczne oraz społeczne. Jego osiągnięcia wydawnicze obejmują:

• „W pogoni za Imogeną” (Wydawnictwo Nowy Świat 2007) – książka przedstawiająca Wietnam w kontekście wojny indochińskiej,
• „Na przekór i na bakier” (Oficyna Wydawnicza Branta 2008) – zbiory wspomnień z okresu przedwojennego oraz czasów II wojny światowej i wczesnych lat po wojnie,
• „Żelazna obroża” (Wydawnictwo Nowy Świat 2011) – relacja z trzyletniego pobytu w Libii podczas dyktatury pułkownika Kadafiego,
• „Od Wisły do rzeki Perłowej” (Wydawnictwo Zysk i S-ka 2012) – reportaż związany z podróżą samochodową z Warszawy do Chin w 1957 roku,
• „Tropem Alta” (Wydawnictwo Mons Admirabilis 2016, II wydanie Bellona 2016) – powieść sensacyjno-szpiegowska,
• „Chłopak z Iwonicza” (Wydawnictwo Mons Admirabilis 2019),
• „W obcej skórze” t. I „Kret znieprawiany”, t. II „Janczar komuny” (wspomnienia z lat 1947-1957, Wydawnictwo Mons Admirabilis 2023).

Inne publikacje

Oprócz książek, autor pozostawił po sobie również ślad w formie licznych reportaży oraz artykułów prasowych. Jego prace były publikowane w różnych miejscach, w tym w renomowanych kwartalnikach, takich jak Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych oraz „Sprawy Międzynarodowe”.

Więcej informacji można znaleźć pod tym zajmującym linkiem.

---

Oceń: Ryszard Sługocki

---