Małgorzata Pieczyńska

---

Życiorys

Małgorzata Pieczyńska, znana aktorka, dorastała w Warszawie, w mieście, które w znacznym stopniu wpłynęło na jej dalszą karierę artystyczną. Już w pierwszej klasie szkoły podstawowej zorganizowała teatr klasowy, który był dla niej nie tylko formą zabawy, ale także wiązaniem się z aktorstwem. Pisała scenariusze, wyznaczała sobie role do odegrania, a także reżyserowała wystawiane spektakle. Inspirację do wyboru tej ścieżki zawodowej miała od przyjaciółki oraz jej matki, aktorki Danuty Nagórnej.

Pierwszy raz przed kamerą miała okazję stanąć w roli Cyganki w dramacie Wiesława Saniewskiego zatytułowanym Nadzór (1983), gdzie zagrała u boku Ewy Błaszczyk oraz Gabrieli Kownackiej. Również jej występ w ekranizacji powieści Stefana Żeromskiego, Wierna rzeka (1983), wyreżyserowanej przez Tadeusza Chmielewskiego, pozostawał w pamięci widzów, a jej rola jako szlachcianki Salomei Brynickiej była znaczącym krokiem w karierze. Debiut na deskach warszawskiego Teatru Powszechnego miała miejsce w 1983, gdy zagrała Juliettę w sztuce Klausa Manna Mefisto. Rok później, kończąc warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną, utwierdziła się na artystycznej ścieżce.

Jej kariera nabrała tempa, gdy zwróciła uwagę na siebie kreacją Sophie, niewiernej żony śpiewaka Antonia Taviatiniego (Zbigniew Zapasiewicz) w dramacie sensacyjnym Janusza Zaorskiego Baryton (1984). W kolejnych latach zagrała ukochaną syna profesora w telefilmie Jacka Bromskiego Ceremonia pogrzebowa (1984) oraz Suzanne w filmie Jezioro Bodeńskie (1985) reżyserowanym przez Janusza Zaorskiego, zwracając uwagę na swoje nietuzinkowe umiejętności. Ponadto, zadebiutowała w amerykańskim filmie wojennym Wojna i miłość (1985) oraz dramacie Krzysztofa Kieślowskiego Krótki film o zabijaniu (1987).

W latach 1985–1987 była związana z Teatrem Powszechnym w Warszawie, gdzie zyskała uznanie i w 1986 otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. W adaptacji powieści Władysława Reymonta, filmie i serialu Jerzego Sztwiertni pt. Komediantka (1987), zagrała rolę aktorki przybyłej z prowincji do Warszawy. Ponadto, grała wyrachowaną żonę sędziego piłkarskiego (Janusz Gajos) w filmie sportowym Piłkarski poker (1988), a jej występy w Teatrze Ateneum w Warszawie w 1994 roku wzbogaciły jej dorobek artystyczny. W 1996 roku zdobyła nagrodę „Różę” przyznawaną przez poznańskie Radio Merkury. Popularność zyskała także na małym ekranie, odgrywając rolę Sabiny Borkowskiej w serialu Wojciecha Wójcika Ekstradycja (1996–1998).

Nieprzerwanie pojawiała się w kolejnych popularnych produkcjach, takich jak 13 posterunek (1998), Quo vadis (2002), Psie serce (2004), a także w Pensjonacie pod Różą, Na dobre i na złe oraz w Kryminalnych. Jej ogromny talent dostrzegany był także w Teatrze Syrena w Warszawie w 2005 roku. W 2008 roku miała okazję brać udział w drugiej edycji programu Gwiazdy tańczą na lodzie, a także w wywiadzie zamieszczonym w książce Marzanny Graff pt. Siła codzienności. Od 2013 roku jest znana szerszej publiczności dzięki roli w serialu TVP2 M jak miłość.

Życie prywatne

Prywatnie, Małgorzata Pieczyńska była związana z aktorem Andrzejem Pieczyńskim, z którym wzięła ślub. Po rozstaniu jej nowym mężem został Gabriel Wróblewski, z którym doczekała się syna imieniem Allan Victor, urodzonego w 1991 roku. W końcówce lat 80. przeprowadziła się do Sztokholmu, gdzie zamieszkała z mężem.

Filmografia

Filmografia Małgorzaty Pieczyńskiej jest bardzo bogata i różnorodna, obejmująca wiele ról, które wywarły znaczący wpływ na polską kinematografię. Jej kariera filmowa rozpoczęła się w 1983 roku, kiedy zadebiutowała w filmie „Wierna rzeka”, odgrywając postać Salomei Brynickiej.

W ciągu następnych lat aktorka pojawiła się w wielu znanych produkcjach. W 1983 roku wystąpiła także w filmach takich jak „Nadzór”, gdzie zagrała cygankę, oraz „Fachowiec” jako Helena Walicka. Kolejne lata przyniosły jej role w filmach takich jak:

• „Baryton” – jako Sophie, 1984,
• „Trzy młyny” – jako Stefa, 1984,
• „Ceremonia pogrzebowa” – jako Małgorzata, kochanka Stefana, 1984,
• „Jezioro Bodeńskie” – jako Suzanne, 1985,
• „Wojna i miłość” – 1985,
• „Labirynt” – jako Wanda, 1985,
• „Komediantka” – jako Janina Orłowska, 1986,
• „Krótki film o zabijaniu” – jako cyganka, 1987,
• „Ja, który mam podwójne życie czyli dylemat Josepha Conrada”, 1987,
• „Piłkarski poker” – jako Irena Laguna (Łapówka), 1988,
• „Kanclerz” – jako Gryzelda Zamoyska, 1989,
• „Sprawa kobiet” – jako kwiaciarka, 1992,
• „Czy ktoś mnie kocha w tym domu?” – jako Anna Bonar, 1992.

W latach dziewięćdziesiątych Małgorzata zagrała w wielu istotnych produkcjach, jak chociażby „Ekstradycja”, gdzie wystąpiła dwukrotnie jako Sabina Borkowska. Jej role w takich filmach jak „Doktor Semmelweis” oraz „20 lat później” również przyczyniły się do umocnienia jej pozycji na polskiej scenie filmowej.

W pierwszych latach XX wieku Pieczyńska kontynuowała swoją karierę w telewizji i filmie, ucząc się wciąż nowych aktorskich wyzwań. Produkcje takie jak „Na dobre i na złe”, „Pensjonat pod Różą” oraz „Kryminalni” to tylko niektóre z przykładów jej pracy w tym okresie. Od 2009 roku związała się z serialem „Na Wspólnej”, gdzie wcieliła się w postać Igi Konarskiej.

W późniejszych latach jej obecność w ekranie pozostawała nieprzerwana. Zagrała m.in. w „M jak miłość”, „Zawsze warto”, oraz „Matka”. Jej ostatnia rola w filmie „Negatyw” z 2022 roku potwierdza, że aktorka pozostaje aktywna na polskiej scenie filmowej, nieustannie przyciągając uwagę widzów i krytyków.

Małgorzata Pieczyńska to przykład aktorki, która z sukcesem buduje swoją karierę przez dekady, nieustannie zaskakując nas swoimi zdolnościami i różnorodnością ról. Jej praca w polskim kinie z pewnością zasługuje na szczegółowe przedstawienie i upamiętnienie.

Teatr Telewizji

Małgorzata Pieczyńska jest znaną postacią w polskim teatrze, która ma na swoim koncie wiele znaczących ról telewizyjnych. Jej dorobek artystyczny obejmuje występy w Teatrze Telewizji, które miały miejsce w różnych latach i charakteryzowały się różnorodnością ról, jakie przyjmowała. Oto niektóre z jej najbardziej pamiętnych przedsięwzięć:

• 1988 – „Kolabo-song” (Laura),
• 1988 – „Dusia, Ryba, Wal i Leta” (Ryba),
• 1989 – „Nasz skład”,
• 1990 – „Gorący wiatr” (Lola),
• 1991 – „Restauracja” (Izabella),
• 1992 – „Godzina słońca” (Marion),
• 1993 – „Madame de Sade” (Hrabina de Saint Fond),
• 1995 – „O dziewczynie, która podeptała chleb” (Madame Coty),
• 1997 – „Kobieta twojej młodości” (Fernanda),
• 1997 – „Biała dama” (Matka),
• 2000 – „Obrazek” (nauczycielka),
• 2009 – „Gry operacyjne” (Lilka).

Każda z tych ról przyczyniła się do jej rozwoju jako aktorki oraz wzbogaciła polski teatr telewizyjny o niezapomniane interpretacje.

Spektakle teatralne

Oto przegląd wybitnych spektakli teatralnych, w których brała udział Małgorzata Pieczyńska, ukazujący jej bogaty dorobek artystyczny.

• „Józef i jego bracia”,
• 1983 „Mefisto” (Julietta),
• 1983 „Iwona, księżniczka Burgunda” (Dama dworu Iza),
• 1984 „Wszystko w ogrodzie” (Cynia),
• 1984 „Kartoteka” (Dziennikarka),
• 1984 „Muzyka-Radwan”,
• 1987 „Dusia, Ryba, Wal i Leta” (Ryba),
• 1987 „Turandot” (Turandot),
• 1994 „Czytadło” (Wera),
• 2005 „Pecunia non olet?” / „Pieniądze nie śmierdzą” (Pani Minister),
• 2009 „Zamknij oczy i myśli o Anglii” (Valerie),
• 2013 „Prawda”,
• 2013 „Kochanie na kredyt” (Grażyna),
• 2015 „Pokrewieństwo dusz”.

---

Oceń: Małgorzata Pieczyńska

---