Zygmunt Szpaderski

Po 1945 roku jego życie związało się z Łodzią, gdzie występował ze swoim kolegą w nieistniejącej już restauracji zlokalizowanej na rogu ulic Andrzeja Struga i Tadeusza Kościuszki. Z czasem Szpaderski zaczął się interesować nie tylko grą na skrzypcach, ale również tworzeniem instrumentów perkusyjnych. W rezultacie pomógł koledze w składaniu perkusji i samodzielnie zbudował werbel, co skłoniło go do skonstruowania własnego zestawu perkusyjnego. Jego pierwsza perkusja została stworzona kilka miesięcy później i niebawem znalazła nowego właściciela.

Zygmunt Szpaderski otworzył własną pracownię przy ulicy Piotrkowskiej 86, gdzie rozwijał swoją produkcję. W połowie lat 60. XX wieku, kiedy na rynku muzycznym pojawiła się moda na bigbit, jego instrumenty stały się niezwykle popularne. W tym okresie potrafił produkować nawet do dwóch zestawów dziennie, a liczba wykonanych przez niego perkusji szacowana jest na kilka tysięcy. Jego dorobek obejmował także pałki perkusyjne oraz kotły orkiestrowe, co uczyniło go cenionym rzemieślnikiem w branży muzycznej.

Instrumenty wyprodukowane przez Szpaderskiego były wykorzystywane przez wielu znakomitych perkusistów, w tym Jerzego Skrzypczyka z zespołu Czerwone Gitary, Mariana Lichtmana z Trubadurów, Tomasza Zeliszewskiego z Budki Suflera, Piotra Szkudelskiego z Perfectu, Jaceka Frąsia z Cool Kids of Death oraz Michała Kochmańskiego z RSC, a także zespołów SBB i Trofeum, gdzie grał Zenon Sybilski.

Na zakończenie, Zygmunt Szpaderski został pochowany 13 marca 2008 roku na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej muzyce i branży perkusyjnej.