Lucyna Winnicka, urodzona 14 lipca 1928 roku w Warszawie, była niezwykle utalentowaną postacią w polskiej kulturze. Jej życie zakończyło się 22 stycznia 2013 roku w Palmirach, pozostawiając po sobie znaczący wkład w sztukę i dziennikarstwo.
Była nie tylko aktorką, ale także cenioną dziennikarką i publicystką, co czyni ją wieloaspektową osobą, której osiągnięcia wpłynęły na wiele dziedzin.
Życiorys
Lucyna Winnicka, uznana aktorka i publicystka, swoją edukację rozpoczęła przed II wojną światową, gdy uczęszczała do szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny zlokalizowanej w Warszawie przy ul. Pięknej 24. W 1946 roku zdobyła maturę w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie, a następnie w 1950 roku rozpoczęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1953 roku kontynuowała swoją pasję artystyczną, kończąc Wydział Aktorski PWST w Warszawie.
Jej kariera aktorska trwała aż do 1974 roku. Zasłynęła występami na różnych scenach, w tym w Szczecinie (Teatry Dramatyczne, 1953–1954) oraz w Warszawie (Teatr Współczesny, 1954–1957 i Teatr Dramatyczny, 1959–1974). Po zakończeniu kariery w drugiej połowie lat 70. postanowiła założyć Akademię Życia, którą prowadziła przez ponad dekadę, dzieląc się swoją wiedzą na temat medycyny niekonwencjonalnej, filozofii oraz medycyny Dalekiego Wschodu.
Była również aktywna jako dziennikarka i publicystka, publikując artykuły m.in. w „Przekroju” oraz „Literaturze”. Swoją pasję do walki z korupcją przekuła w konkretne działania jako jedna z założycielek Transparency International Polska. W swoim dorobku literackim posiada książki, w tym „Podróż dookoła świętej krowy” z 1986 roku oraz „W poczekalni nieba” z 1999 roku.
Lucyna była żoną reżysera Jerzego Kawalerowicza, z którym doczekała się dwojga dzieci: córki Agaty Joanny (ur. 1961) oraz syna Piotra (ur. 1971). Od 2008 roku mieszkała w domu opieki w Palmirach koło Warszawy, gdzie ostatecznie zmarła w 2013 roku. Została pochowana 30 stycznia 2013 na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 297-3-14,15).
Nagrody
Lucyna Winnicka, znana z niezwykłych ról filmowych, otrzymała szereg prestiżowych nagród, które podkreślają jej wyjątkowy talent oraz wkład w polską kinematografię. Do najbardziej znaczących wyróżnień należy:
- wyróżnienie przyznane przez Podkomitet Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej w Sekcji Filmu, za znakomitą rolę Madzi w filmie Pod gwiazdą frygijską (1955),
- wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji, za rolę Marty w filmie Pociąg (1959),
- „Kryształowa Gwiazda”, nagroda przyznana przez Francuską Akademię Filmową, za rolę tytułową w filmie Matka Joanna od Aniołów (1961),
- nagroda na Festiwalu Filmowym w Panamie, również za rolę w filmie Matka Joanna od Aniołów (1961),
- nagroda „Tribunascope” w São Paulo, za tytułową rolę w filmie Matka Joanna od Aniołów (1963),
- honorowa Korona Kazimierza Wielkiego, przyznana podczas III Lata Filmów w Kazimierzu n. Wisłą (1997),
- nagroda Heroiny Polskiego Kina, otrzymana 2 grudnia 2013 roku.
Te osiągnięcia stanowią zaledwie część bogatej kariery artystycznej Lucyny Winnickiej i świadczą o jej istotnym miejscu w historii polskiego kina.
Filmografia
Filmografia Lucyny Winnickiej obejmuje szereg istotnych dzieł w polskim kinie, w których miała okazję zagrać znaczące role. Poniżej przedstawiamy jej dorobek filmowy w formie tabeli.
Filmy fabularne | |||
Rok | Tytuł | Rola | Reżyseria |
1954 | Pod gwiazdą frygijską | Magda | Jerzy Kawalerowicz |
1957 | Prawdziwy koniec wielkiej wojny | Róża Zborska | Jerzy Kawalerowicz |
1959 | Pociąg | Marta | Jerzy Kawalerowicz |
1960 | Krzyżacy | księżna Anna Danuta | Aleksander Ford |
1960 | Matka Joanna od Aniołów | matka Joanna | Jerzy Kawalerowicz |
1960 | Milcząca gwiazda | reporterka Interwizji | Kurt Maetzig |
1963 | Godzina pąsowej róży | Eleonora | Halina Bielińska |
1963 | Pamiętnik pani Hanki | Hanka | Stanisław Lenartowicz |
1963 | Ubranie prawie nowe | dyrektorowa | Włodzimierz Haupe |
1964 | Sposób bycia | Irena | Jan Rybkowski |
1965 | Faraon | kapłanka przy mumifikacji | Jerzy Kawalerowicz |
1965 | Sam pośród miasta | Ewa | Halina Bielińska |
1968 | Gra | Małgorzata | Jerzy Kawalerowicz |
1968 | Sarajewski atentat | Arcyksiężna Zofia | Fadil Hadžić |
1969 | 322 | Marta | Dušan Hanák |
1970 | Film o miłości (Szerelmesfilm) | Agnes | István Szabó |
1972 | Na wylot | właścicielka zakładu fotograficznego | Grzegorz Królikiewicz |
1973 | Tűzoltó utca 25. | Maria | István Szabó |
1974 | Bilans kwartalny | kobieta w kolejce | Krzysztof Zanussi |
1974 | Wieczne pretensje | laborantka | Grzegorz Królikiewicz |
1976 | Ognie są jeszcze żywe | dr Wanda Połtawska | Nobite Abe |
1977 | Deja vu, czyli skąd my to znamy | pacjentka | Krzysztof Gradowski |
1977 | Indeks | sekretarka Marina | Janusz Kijowski |
Seriale telewizyjne | |||
1968 | Stawka większa niż życie | Ingrid Heizer (odc.2) | Andrzej Konic |
Przypisy
- Pogrzeb aktorki Lucyny Winnickiej w środę w Warszawie [online], dzieje.pl [dostęp 10.07.2024 r.]
- Święto polskiej kinematografii [online], Filmopedia [dostęp 08.05.2023 r.]
- Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1946. wne.uw.edu.pl. [dostęp 09.09.2021 r.]
- Paweł T. Felis: Lucyna Winnicka nie żyje. wyborcza.pl, 22.01.2013 r. [dostęp 29.07.2021 r.]
- Pożegnanie Lucyny Winnickiej na warszawskich Powązkach. wiadomosci.wp.pl, 31.01.2013 r. [dostęp 11.04.2021 r.]
- Tygodnik „To & Owo” nr 16, 18.04.2017 r.
- Cmentarz Stare Powązki: EDWARD KAWALEROWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.12.2019 r.]
- Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22.07.1955 r. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 10.07.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Maria Sieniawski | Ryszard Ruszkowski | Joanna Krupa (modelka) | Dariusz Sobkowicz | Andrzej Pilipiuk | Otsochodzi | Jan Antoni Golański | Stefan Sutkowski | Henryk Stażewski | Marian Glinka | Agata Turkot | Alfred Niemirski | Danuta Lipińska-Nowakowska | Henryk Wars | Joanna Drozda | Dr Yry | Pola Braun | Piotr Urbanek | Piotr Zajlich | Alfons DzięciołowskiOceń: Lucyna Winnicka