Lidia Markiewicz-Ziental

Polityka i administracja

Lidia Markiewicz-Ziental, znana także pod pseudonimami „Mała” oraz „Lidka”, urodziła się 17 grudnia 1929 roku w Warszawie. Była to postać niezwykle ważna w polskiej historii, szczególnie w kontekście działań niepodległościowych. Zmarła 7 listopada 2020 roku w tym samym mieście, które było jej miejscem urodzenia i życia.

Jako radca prawny, Lidia Markiewicz-Ziental miała duży wkład w polskie prawo, ale jej działalność wykraczała znacznie poza tę dziedzinę. Była aktywną działaczką kombatancką, co oznacza, że brała udział w licznych inicjatywach mających na celu upamiętnienie i wspieranie weteranów, a także budowanie świadomości historycznej w społeczeństwie.

Jej najważniejszym osiągnięciem było uczestnictwo w powstaniu warszawskim, wydarzeniu, które miało kluczowe znaczenie w walce Polaków o wolność w czasie II wojny światowej. Po wojnie, jako osoba z takim doświadczeniem, została awansowana do rangi majora Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Życiorys

Urodziny Lidii Markiewicz-Ziental miały miejsce w stolicy Polski, Warszawie, w rodzinie Eugeniusza oraz Stanisławy z domu Adamskiej. Była jedną z pięciorga dzieci, w tym siostrą Leonii (która odeszła w 1998 roku), a także Zbigniewa, Zenony (1919–1944) oraz Jerzego. Jej ojciec, będący fabrykantem, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako weteran.

W okresie przed wybuchem II wojny światowej, Lidia uczęszczała do placówki edukacyjnej prowadzonej przez siostry szarytki, mieszczącej się na Nowolipkach, a następnie kontynuowała naukę na ul. Górczewskiej. Podczas okupacji niemieckiej podjęła dalszą naukę w warszawskim Gimnazjum Anieli Hoene-Przesmyckiej oraz była członkiem konspiracyjnej organizacji harcerskiej.

Gdy wybuchło powstanie warszawskie, miała zaledwie 14 lat, lecz z wielką odwagą zgłosiła się do elitarnego harcerskiego Batalionu „Zośka”, przedstawiając się jako 17-letnia. Otrzymała przydział do patrolu sanitarnego w II plutonie 3. kompanii „Giewont”. W trakcie trwania powstania brała aktywny udział w wielu akcjach, a jako jedna z nielicznych przeszła cały szlak bojowy Zgrupowania „Radosław”. Do jej najważniejszych zadań należy zaliczyć wyzwolenie obozu „Gęsiówka” oraz atak na Dworzec Gdański. W wyniku działań wojennych odniosła trzy rany. Po kapitulacji powstania, Lidia opuściła Warszawę w towarzystwie ludności cywilnej.

Po zakończeniu wojny, kontynuowała swoją edukację, kończąc Liceum im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie, a następnie podjęła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł radcy prawnego. W aktywności publicznej była zaangażowana jako działaczka kombatancka w strukturach Środowiska Żołnierzy Batalionu „Zośka”.

Lidia zmarła 7 listopada 2020 roku w Warszawie, a jej ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Wojskowy na Powązkach, gdzie została pochowana w kwaterze FIII-3-13. Pośmiertnie została awansowana na stopień podpułkownika.

Ordery i odznaczenia

Wyróżnienia, które Lidia Markiewicz-Ziental otrzymała, odzwierciedlają jej zaangażowanie i odwagę w służbie dla kraju oraz społeczności lokalnej.

  • krzyż kawalerski orderu odrodzenia polski,
  • krzyż walecznych (dwukrotnie),
  • krzyż partyzancki,
  • warszawski krzyż powstańczy,
  • krzyż armii krajowej,
  • krzyż „za zasługi dla ZHP” z rozetą i mieczami,
  • odznaka „zasłużony dla warszawy” (2012).

Przypisy

  1. Zasłużeni dla m.st. Warszawy. um.warszawa.pl [dostęp 17.09.2024 r.]
  2. MON: żołnierz AK mjr Lidia Markiewicz-Ziental, ps. "Lidka", pośmiertnie awansowana na stopień podpułkownika. kultura.gazetaprawna.pl. [dostęp 27.12.2020 r.]
  3. Ostatnia droga Lidki – zapraszamy do zdalnego udziału.. infowire.pl. [dostęp 27.12.2020 r.]
  4. Lidia Markiewicz-Ziental „Lidka” (1929–2020). batalionzoska.pl. [dostęp 27.12.2020 r.]
  5. Zmarła Lidia Markiewicz-Ziental ps. „Lidka” – sanitariuszka, najmłodszy żołnierz batalionu Armii Krajowej „Zośka”. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 12.11.2020 r.]
  6. a b c d e f g Nekrolog śp. ppłk Lidii Ziental. kombatanci.gov.pl. [dostęp 27.12.2020 r.]
  7. a b c Lidia Markiewicz. 1944.pl. [dostęp 27.12.2020 r.]
  8. MariaM. Durakowa MariaM., MariaM. Lasecka MariaM., HannaH. Gruchalska-Kwaśniewska HannaH., III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923–1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 116, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).

Oceń: Lidia Markiewicz-Ziental

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:5