Zbigniew Okorski

---

Praca zawodowa

Zbigniew Okorski to osobistość, która łączy w sobie pasję do weterynarii z zamiłowaniem do historii sztuki. Studiował on te dwie dziedziny, co zaowocowało wszechstronnym podejściem do pracy oraz szerokim zakresem wiedzy.

W ciągu kilkunastu lat swojej kariery zawodowej, Okorski był zaangażowany w Pracownię Konserwacji Zabytków, gdzie w znaczący sposób przyczynił się do renowacji i ochrony wartościowych elementów dziedzictwa kulturowego. Jego umiejętności i kompetencje znalazły wyraz w licznych projektach.

Był on częścią zespołu, który brał udział w odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie, jednej z najważniejszych instytucji kulturalnych w Polsce. Dodatkowo, pracował przy konserwacji obiektów takich jak:

• Pałac w Wilanowie,
• Łazienki Królewskie,
• Belweder,
• Dworek Chopina w Żelazowej Woli,
• Zamek i Kolegiata w Pułtusku,
• Trybunał Lubelski,
• Rynek Starego Miasta w Warszawie.

Prócz działań w Polsce, Okorski uczestniczył także w wielu projektach konserwatorskich za granicą, co pozwoliło mu na zdobycie doświadczenia oraz nawiązanie cennych kontaktów międzynarodowych. Jako członek Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, aktywnie dzieli się wiedzą oraz doświadczeniem z innymi specjalistami w dziedzinie.

Działalność polityczna

Od początków lat 70. Zbigniew Okorski był ściśle związany z tak zwanym „salonem”, gdzie zyskał status jednego z najbliższych współpracowników mec. Siemaszki. Ten okres jego życia z pewnością miał ogromny wpływ na jego przyszłe działania w sferze politycznej.

W latach 80. zdecydował się na stworzenie własnej, unikalnej sieci dystrybucji prasy podziemnej, co było odważnym krokiem w obliczu panującego wówczas reżimu. Jego zaangażowanie nie ograniczało się jedynie do działalności dystrybucyjnej, bowiem współtworzył również takie pisma jak Słowo Narodowe oraz Nowe Horyzonty, które miały znaczenie dla podziemnej kultury i polityki tego okresu.

W ramach „sekretariatu” Stronnictwa Narodowego, Okorski aktywnie uczestniczył w tworzeniu krajowych struktur tego ugrupowania, gdzie miał przywilej być członkiem władz naczelnych w Stronnictwie Narodowym (SND).

W roku 1997 podjął próbę zdobycia mandatu poselskiego na Sejm z okręgu warszawskiego, ubiegając się o głosy na listach Polskiego Stronnictwa Ludowego. Niestety, ten wysiłek zakończył się bez sukcesu.

Działalność w Sokole

Zbigniew Okorski odegrał kluczową rolę w reaktywacji Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Warszawie, co miało miejsce 10 stycznia 1989 roku. Był to moment przełomowy, ponieważ był to pierwszy „Sokół” zarejestrowany po delegalizacji w PRL (Sokół Macierz), co otworzyło drogę do rejestracji dla innych gniazd na terenie całego kraju. Od tamtego czasu Okorski sprawuje stanowisko prezesa.

W dniu 1 marca 1990 roku zarejestrowano odrodzony Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce, którego prezesem również został Zbigniew Okorski. Pełnił tę funkcję przez dekadę, stawiając sobie za cel rozwój i integrację środowiska Sokoła. W trakcie swojej kadencji zainicjował również współpracę pomiędzy „Sokół” a wojskiem, co miało znaczący wpływ na dalszy rozwój organizacji.

Wyróżnienia i odznaczenia

W 2022 roku Zbigniew Okorski został uhonorowany Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości, co stanowi znakomite podkreślenie jego wkładu w historię i niepodległość Polski.

W roku 2019 otrzymał Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, który jest wyrazem uznania dla jego działań na rzecz bezpieczeństwa narodowego.

Jego osiągnięcia zostały również nagrodzone Złotym Krzyżem Zasługi w 2017 roku, co wskazuje na wyjątkową odwagę i poświęcenie.

Dodatkowo, wyróżniony został Medalem Zasłużony dla Obronności Kraju w wersji srebrnej, potwierdzając osiągnięcia w zakresie obronności.

W jego długiej karierze znalazły się również „Miecze Hallerowskie”, przyznawane przez Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jako symbol nieprzerwanej tradycji wojskowej.

Otrzymał również odznaczenia w postaci Legii Honorowej przyznawane przez Polskiego Sokoła w Ameryce, w wersjach brązowej, srebrnej oraz złotej, świadczących o jego zasługach w polonijnej społeczności.

Podobne odznaczenia przyznawane przez Związek Sokołów Polskich w Wielkiej Brytanii obejmowały te same kategorie, co potwierdza szeroki zasięg jego działań.

Warto również wspomnieć o Medalu Jubileuszowym Duszpasterstwa Akademickiego w brązowej wersji, jako dodatkowym wyróżnieniu jego zaangażowania w środowisko akademickie.

Na koniec, Odznaka Budowniczego Zamku przyznana przez Zamek Królewski w Warszawie to kolejne potwierdzenie jego aktywności na polu kultury i dziedzictwa narodowego.

---

Oceń: Zbigniew Okorski

---