Stanisław Bagiński


Stanisław Bagiński to postać, która ma swoje korzenie w Warszawie, gdzie przyszedł na świat 8 stycznia 1881 roku.

Jako polski adwokat i polityk, Bagiński odegrał istotną rolę w życiu publicznym, będąc członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej. Jego zaangażowanie w politykę zaowocowało mandatem poselskim, w ramach którego zasiadał zarówno w Sejmie Litwy Środkowej, jak i w Sejmie Ustawodawczym w 1922 roku.

Jest również znany jako wolnomularz, co dodaje kolejny wymiar do jego bogatej biografii.

Stanisław Bagiński zmarł po 13 listopada 1941 roku, pozostawiając po sobie ślad w polskiej historii politycznej.

Życiorys

Stanisław Bagiński był synem Józefa i Franciszki z rodziny Milkiewiczów. Swoją edukację rozpoczął w II Gimnazjum w Wilnie, a następnie kontynuował naukę, kończąc w 1903 roku studia prawnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. W 1904 roku rozpoczął praktykę jako adwokat w Wilnie, gdzie skutecznie reprezentował klientów, w tym w sprawach politycznych.

W latach 1905-1907 był aktywnym członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, a także Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. W trudnych czasach I wojny światowej zaangażował się w działalność na rzecz Polski, uczestnicząc w Komitecie Polskim oraz Komisji Edukacyjnej w Wilnie. Po zakończeniu wojny, w 1920 roku, brał udział w zjeździe założycielskim Polskiej Partii Socjalistycznej Litwy oraz Białej Rusi. Zasiadając w Komitecie Wykonawczym tej partii, redagował jej periodyk zatytułowany „Przełom”.

W końcówce 1920 roku objął stanowisko kierownika Wydziału Ustawodawczego w Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej. W styczniu 1922 roku z powodzeniem zdobył mandat posła z listy PPS Litwy oraz Białorusi w Sejmie Wileńskim, gdzie zasiadał w komisjach regulaminowej, weryfikacyjnej oraz Głównej.

Po zakończeniu kadencji sejmowej, sprawował funkcję zastępcy senatora, również z listy PPS. W 1928 roku ubiegał się o miejsca zarówno w Sejmie, jak i Senacie z list państwowych. W latach 20. XX wieku był uznawanym członkiem Rady Adwokackiej w Wilnie, a w następnej dekadzie pełnił obowiązki jej dziekana. W tym czasie wydawał „Prawniczy Przegląd Wileński”, a także aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Prawników im. Ignacego Daniłowicza oraz współprzewodniczył Instytutowi Badań Europy Wschodniej.

Bagiński był również związany z wileńską lożą masońską „Tomasz Zan”. W przeszłości pracował jako radca prawny w Zarządzie Miejskim Wilna. Niestety, po zajęciu Wilna przez wojska sowieckie we wrześniu 1939 roku, został aresztowany i wywieziony w głąb ZSRR. W czasie, kiedy jego sprawa była dokonywana prośbą przez Ambasadę RP w Moskwie, 13 listopada 1941 roku figurował na liście więźniów w miejscowości Gorki. Dalsze informacje o jego losach nie są znane.


Oceń: Stanisław Bagiński

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:10