Leszek Dąbrowski (1911–1995)

---

Życiorys

Leszek Dąbrowski, znany wysoko w świecie architektury, rozpoczął swoją edukację na Politechnice Warszawskiej. W czasie II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, co zaowocowało jego uwięzieniem i kilkuletnim pobytem w obozie jenieckim. Po wojnie, od 1948 roku, nawiązał bliską współpracę z Politechniką, gdzie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Historii Architektury. Rok 1955 był kluczowy, gdyż uzyskał stopień doktora, a swoje umiejętności i wiedzę potwierdził, zostając adiunktem. W 1966 roku uzyskał habilitację, co otworzyło mu jeszcze więcej drzwi w świecie akademickim.

Od 1957 roku Dąbrowski angażował się w polskie misje archeologiczne, co przyczyniło się do jego uznania w tej dziedzinie. Zaledwie dwa lata później objął stanowisko naczelnym architektem Polskiej Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze, gdzie z sukcesem kierował projektami badawczymi. Lata sześćdziesiąte to dla niego czas intensywnej pracy na wykopaliskach w Aleksandrii, a także nad rekonstrukcją imponującej świątyni Hatszepsut w Deir el-Bahari. W międzyczasie, w latach 1971-1973, jego umiejętności architektoniczne były wykorzystywane jako główny architekt wykopalisk w bułgarskiej miejscowości Novae.

Oprócz swojej pracy na Politechnice Warszawskiej, Dąbrowski prowadził także wykłady w różnych instytucjach Uniwersytetu Warszawskiego, w tym w Instytucie Orientalistyki, Instytucie Historii Sztuki oraz na Studium Afrykanistycznym. Jego bogate doświadczenie oraz wiedza przyczyniły się do wykształcenia wielu architektów i archeologów w Polsce.

---

Oceń: Leszek Dąbrowski (1911–1995)

---