Krystyna Gorazdowska

---

Życiorys

Krystyna Gorazdowska, znana również jako Krystyna Chróścicka, przez pewien czas nosiła nazwisko Neuman, będąc żoną Jana Alojzego Neumana. Jej przygoda z fotografią zaczęła się w 1935 roku, a do roku 1944 aktywnie uczestniczyła w warszawskim środowisku fotograficznym. Po wojnie, w latach 1945–1952 związała się z Wrocławiem, gdzie również mieszkała i pracowała. W tym okresie współpracowała z gazetą Naprzód Dolnośląski, a centralnym punktem jej działalności stało się dokumentowanie zniszczeń wojennych w Wrocławiu.

W szczególności w latach 1946–1947 sporządziła fotograficzną dokumentację odbudowy Ratusza we Wrocławiu. Kolejnym ważnym etapem jej kariery było fotografowanie odbudowy archikatedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu w 1948 roku oraz uwiecznienie jej odrestaurowanego wnętrza w 1951 roku. W 1947 roku była współzałożycielką Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego, a trzy lata później, w 1950 roku, zyskała miano członka Związku Polskich Artystów Fotografików, otrzymując legitymację nr 065.

W 1952 roku Gorazdowska osiedliła się w Zakopanem, gdzie w tym samym roku aktywnie przyczyniła się do powstania Towarzystwa Fotograficznego. Jej pracownia fotograficzna przy Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem funkcjonowała aż do 1974 roku. W 1982 roku wyróżniono ją tytułem członka honorowego Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego, a w 1988 roku zdobyła podobne uznanie w ZPAF.

Krystyna Gorazdowska jest autorką oraz współautorką licznych wystaw fotograficznych, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych. Brała czynny udział w Międzynarodowych Salonach Fotograficznych, często organizowanych pod patronatem FIAP, gdzie zdobyła wiele medali, nagród oraz dyplomów. W 1957 roku otrzymała honorowy tytuł Artiste FIAP (AFIAP) od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej FIAP, która obecnie ma siedzibę w Luksemburgu.

Jej fotografie znajdują się w renomowanych zbiorach, takich jak Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu oraz Muzeum Historyczne we Wrocławiu. W 2008 roku w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie zorganizowano wystawę poświęconą polskim fotografkom XX wieku, na której zaprezentowano również jej prace.

Krystyna Gorazdowska zmarła i została pochowana na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. M1-6-10), pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo fotograficzne oraz inspirację dla kolejnych pokoleń artystów.

Wybrane wystawy indywidualne

W twórczości Krystyny Gorazdowskiej można zauważyć wiele ważnych momentów, w których jej prace zostały zaprezentowane szerokiemu gronu odbiorców. Oto niektóre z jej indywidualnych wystaw, które mają szczególne znaczenie w jej karierze artystycznej:

• Tatry przez obiektyw, Zakopane 1957,
• Wystawa fotografii artystycznej, Wrocław 1958,
• Tematy tatrzańskie, Zakopane 1958,
• Tatry i Podhale, Kraków 1966,
• Górale, górale, Bukowina Tatrzańska 1967.

Źródło.

Publikacje (albumy)

Krystyna Gorazdowska, jako autorka oraz współautorka licznych publikacji, znacząco przyczyniła się do popularyzacji wiedzy o Tatrach i ich otoczeniu. W jej dorobku literackim można wyróżnić następujące tytuły:

• Dolina Pięciu Stawów Polskich; Warszawa 1974 (autorka),
• Pod wierchami Tatr (współautorka),
• Tatry (współautorka),
• Tatry w śniegu (współautorka),
• Na szczytach Tatr (współautorka),
• Z biegiem Dunajca (współautorka),
• Górale, górale, góralska muzyka (współautorka),
• Pasterstwo Tatr Polskich i Podhala (współautorka),
• Sygnały z gór (współautorka),
• Encyklopedia Tatrzańska (współautorka).

Te pozycje stanowią ważny wkład w badania i dokumentację kultury górskiej oraz przyrody Tatr, a także są zbiorami wiedzy, która może być przydatna zarówno dla turystów, jak i badaczy regionu.

---

Oceń: Krystyna Gorazdowska

---