Paweł Birula

---

Życiorys

Na początku swojej kariery Paweł Birula był zarówno wokalistą, jak i gitarzystą tarnowskich zespołów takich jak Bałtowie (w latach 1967–1972) oraz Vabanque, który zdobył II nagrodę na X Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1972 roku, oraz III nagrodę (33 pkt.) na XI KFPP w Opolu w 1973 roku za utwór Święto błaznów. W tych zespołach perkusistą był Tomasz Zeliszewski. W latach 70. Birula był częścią zespołu Fang, w którym mieliśmy przyjemność usłyszeć takie osobistości jak: Marek Jamrozy (gitara, instrumenty klawiszowe), Andrzej Lechowski (skrzypce, później Old Metropolitan Band), Marek Patrzałek (gitara basowa, później m.in. Wały Jagiellońskie) oraz Andrzej Popiel (perkusja, później Anawa), którego miejsce zajął Zbigniew Fyk (później Exodus). Warto zaznaczyć, że Paweł współpracował także z Teatrem STU, a jednym z jego osiągnięć była premiera spektaklu Sennik polski z dnia 11 listopada 1974 roku, w którym występowali również znakomici artyści, tacy jak: Halina Jarczyk, Janusz Stokłosa, Marek Patrzałek oraz Eryk Kulm.

W latach 1976–1984 Birula był istotnym ogniwem w progresywnej grupie Exodus.

Śpiewałem, lecz uważałem się za marnego wokalistę… Dlatego poszukiwaliśmy frontmana… Birula wpasował się w zespół idealnie. Był już znany, miał na koncie kilka nagród. Spodobał mi się… Nie podejrzewałem jednak, że tak świetnie śpiewa rockowe kawałki… Do dziś uważam go za wzorzec śpiewania… Śpiewał wszystko i świetnie. Taki polski Freddie Mercury. Tomasz Gawiński, Andrzej Puczyński w wywiadzie udzielonym tygodnikowi „Angora” w 2023 roku – fragment notatki z książeczki do płyty „Widok z góry najwyższej. Live 1980”

W 1979 roku Paweł Birula miał zaszczyt wystąpić u boku Władysława Komendarka (także z Exodusu) na albumie Rezerwat miłości zespołu Skaldowie. W 1984 roku podjął decyzję o emigracji do Stanów Zjednoczonych, gdzie aktualnie mieszka.

---

Oceń: Paweł Birula

---