Jadwiga Hładki-Wajwódowa


Jadwiga Salomea Hładki-Wajwódowa to postać, która na trwałe wpisała się w historię sztuki polskiej.

Urodziła się 14 stycznia 1904 roku w Warszawie, gdzie również spędziła większą część swojego życia. Jako artystka miała wiele talentów, m.in. była graficzką, ilustratorką, malarką i rzeźbiarką.

Jej wkład w rozwój sztuki był znaczący, a prace, które stworzyła, charakteryzowały się ogromnym wyczuciem estetyki oraz wyjątkowym stylem. Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie, gdyż zmarła między 6 a 12 sierpnia 1944 roku w Warszawie.

Życiorys

Jadwiga Hładki-Wajwódowa przyszła na świat w rodzinie Franciszka oraz Salomei Katarzyny z Ciechanowiczów. Po zakończeniu nauki w pensji Zofii Sierpińskiej, gdzie uczęszczała przez sześć lat, kontynuowała edukację w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, którą ukończyła w 1926 roku. Następnie studiowała pod okiem profesora Karola Tichego w Szkole Sztuk Pięknych, gdzie miała okazję poznać swojego przyszłego męża, Antoniego Wajwódę, oraz Edwarda Manteuffla-Szoege.

W 1933 roku wszyscy troje założyli Warszawskie Atelier Grafiki Dekoracyjno-Reklamowej „Mewa”. W tym samym roku Jadwiga zakończyła studia i przystąpiła do Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików „Ryt”, które skupiało drzeworytników, uczniów Władysława Skoczylasa.

Artystka zajmowała się grafiką warsztatową, a także tworzeniem winietek i ilustracji dla dzieci. Współpracowała z czasopismami takimi jak „Płomyczek” i „Słonkiem”. W połowie 1934 roku atelier „Mewa” otrzymało prestiżowe zlecenie na dekorację części wnętrz pierwszego polskiego transatlantyku, MS Piłsudski. Jadwiga wykonała pięć malowideł temperą w jednej z sypialni dziecięcych, współpracując przy tym z Michałem Byliną. W kabinach III klasy znalazły się również drzeworyty stworzone przez nią.

Od 1935 roku rozpoczęła projektowanie okładek wznowionego miesięcznika „Skamander”, działając jako członkini „Mewy”. 26 maja 1934 roku wzięła ślub z Antonim Wajwódą.

Podczas niemieckiej okupacji, wspólnie z mężem, byli związani z Salonem Sztuki „Nike”, który prowadził Karol Tchorek. Niestety, oboje zginęli w trakcie powstania warszawskiego.

Przypisy

  1. Jadwiga Salomea Hładki-Wajwódowa (1904–1944), DESA
  2. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 107–108. [dostęp 26.07.2021 r.]

Oceń: Jadwiga Hładki-Wajwódowa

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:6