Karol Karski (prawnik)

---

Życiorys

Wykształcenie, działalność zawodowa i naukowa

Karol Karski swoją edukację rozpoczął na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, na którym ukończył studia w 1990 roku. Rok później rozpoczął studia na kierunku stosunki międzynarodowe, również na Uniwersytecie Warszawskim. W 1998 roku, pod nadzorem Zdzisława Galickiego, obronił pracę doktorską zatytułowaną „Rozpad Związku Radzieckiego a prawo międzynarodowe”, co zaowocowało zdobyciem tytułu doktora nauk prawnych. W 2011 roku uzyskał habilitację w dziedzinie nauk prawnych na podstawie swojego dorobku oraz rozprawy „Osoba prawna prawa wewnętrznego jako podmiot prawa międzynarodowego”. W 2023 roku otrzymał tytuł profesora nauk społecznych w dziedzinie prawa.

W roku 1990 rozpoczął pracę jako pracownik naukowy w Instytucie Prawa Międzynarodowego na macierzystym wydziale. Spędził tam znaczną część swojej kariery, pełniąc funkcje takie jak przewodniczący rady naukowej tego instytutu. W latach 2013-2023 kierował Zakładem Międzynarodowego Prawa Publicznego, a jeszcze w tym samym roku objął kierownictwo Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego. Uzyskał status profesora na swoim wydziale.

Karol Karski piastował także stanowisko profesorskie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Białymstoku oraz był profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa. Specjalizował się w wykładach dotyczących prawa międzynarodowego publicznego oraz prawa europejskiego.

W swojej karierze aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, zajmując stanowisko wiceprzewodniczącego rady. Dodatkowo pełnił funkcję wiceprzewodniczącego w polskiej sekcji Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego. Jest członkiem Komisji Rewizyjnej Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2023 roku został wybrany do Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Ma na koncie ponad 200 publikacji naukowych w obszarze prawa międzynarodowego oraz europejskiego.

Działalność polityczna

Karol Karski zaangażował się politycznie jeszcze przed rozpoczęciem studiów, wstępując do Zrzeszenia Studentów Polskich. Jego wkład w działalność tej organizacji był dostrzegany na poziomie centralnym; sam Karski jednakże zaprzeczał temu, co potwierdzał również Włodzimierz Czarzasty, który dla niego miał uznać jego wpływ na funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej. Jego aktywność w ZSP została nagrodzona przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi w 2001 roku.

Od 1988 roku, z rekomendacji ZSP, zasiadał w Radzie Narodowej dzielnicy Żoliborz. W połowie lat 90. XX wieku aktywnie uczestniczył w warszawskim samorządzie, obejmując stanowiska w radzie gminy Warszawa-Centrum, a także dzielnicy Żoliborz. W latach 1994-1998 był wiceprzewodniczącym sejmiku samorządowego województwa warszawskiego, a od 2002 roku zasiadał w Radzie m.st. Warszawy. Pełnił w niej funkcje zastępcy przewodniczącego (2002-2005) oraz przewodniczącego (2005). Dodatkowo uczestniczył w pracach Komitetu Regionów Unii Europejskiej w charakterze wiceprezydenta (2004-2005).

Uczestniczył również w pracach Zespołu Polityki Europejskiej, a także pełnił rolę wiceprzewodniczącego Forum Zrównoważonego Rozwoju Rady Europejskich Gmin i Regionów. Jego aktywność polityczna doprowadziła do kandydowania w wyborach parlamentarnych w 1997 roku, jednak nie uzyskał wtedy mandatu. Po pewnym czasie dołączył do Ruchu Społecznego AWS, a następnie przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości.

W wyborach parlamentarnych z 2005 roku zajął mandat poselski, zdobywając 2953 głosy. W trakcie V kadencji Sejmu pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do spraw Unii Europejskiej oraz przewodniczył komisji nadzwyczajnej zajmującej się prezydenckim projektem ustawy lustracyjnej. Pełnił obowiązki przewodniczącego komisji zajmującej się sprawami ekstradycji oraz współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym. W latach 2006-2007 był wiceprzewodniczącym podkomisji do spraw przeciwdziałania przestępczości w ramach Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, a w 2007 roku uzyskał stanowisko wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Od 2005 roku pełnił także rolę przewodniczącego delegacji Sejmu i Senatu do Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego.

W 2007 roku po raz drugi zdobył mandat poselski, uzyskując 3524 głosy. W VI kadencji został ponownie członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PiS, a jego obowiązki obejmowały sprawy zagraniczne. W kolejnych latach był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. Jego zaangażowanie polityczne obejmowało również złożenie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa przez pilota, który odmówił przelotu do Tbilisi z Lechem Kaczyńskim. Ostatecznie djwi działania wobec pilota nie wykazały znamion przestępstwa.

W 2010 roku sąd cypryjski zasądził od niego odszkodowanie za szkody wyrządzone podczas służbowego wyjazdu parlamentarzystów na Cypr w 2008 roku. Mimo ambitnych prób, w 2011 roku nie udało mu się ponownie zdobyć mandatu poselskiego, jednakże w jego aktywności wciąż pozostawała obecna tematyka katastrofy smoleńskiej, co wiązało się z jego udziałem w konferencjach naukowych. W 2014 roku zyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego, po czym w 2019 roku, zdobywając 184054 głosy, skutecznie ubiegał się o reelekcję. W Parlamencie Europejskim stał się członkiem grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, pełniąc również funkcję kwestora. Ostatecznie w 2024 roku nie został wybrany na kolejną kadencję.

Odznaczenia i wyróżnienia

Karol Karski zdobył wiele prestigowych odznaczeń i wyróżnień w trakcie swojej kariery, które potwierdzają jego znaczący wkład w różnorodne dziedziny. Oto lista niektórych z tych osiągnięć:

• Złoty Krzyż Zasługi (2001),
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005),
• Medal „Pro Patria” (2016),
• Złoty Medal Fridtjofa Nansena (2016),
• Medal „Za zasługi dla Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ” (2016),
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (2018),
• Odznaka „Zasłużony dla Warszawy” (2005),
• Orzeł „Wprost” (2021, 2023),
• Doktoraty honoris causa z wielu znaczących instytucji, w tym: Uniwersytetu Europejskiego w Kijowie, Akademii Finansów w Erywaniu, Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Mychajła Drahomanowa w Kijowie, Akademii Adwokatury Ukrainy w Kijowie, Uniwersytetu Europejskiego w Tbilisi, uniwersytetu SDASU w Tbilisi, Donieckiego Uniwersytetu Narodowego, Wyższej Szkoły Zarządzania Bezpieczeństwem w Koszycach, Uniwersytetu im. Angeła Kynczewa w Ruse, East European University w Tbilisi, Lwowskiego Uniwersytetu Handlu i Ekonomii oraz Południowoukraińskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Konstantego Uszyńskiego,
• Tytuł profesora honorowego Wisconsin International University in Ukraine.

---

Oceń: Karol Karski (prawnik)

---