Jakub Dutlinger

Od 1904 roku był zaangażowany w działania Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), a już od 1906 roku kontynuował swoją działalność w PPS-Lewicy. Jako aktywny działacz związków zawodowych, pełnił także rolę funkcjonariusza w Czerwonej Międzynarodówce Związków Zawodowych. W 1918 roku przystąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP), co podkreśla jego bliskie związki z ruchem komunistycznym.

W 1920 roku, w trudnym okresie dla wielu działaczy, został uwięziony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, gdzie przetrzymywano wielu przeciwników politycznych. W dalszych latach, podczas Wielkiej Czystki, Dutlinger przebywał w Moskwie, gdzie związał się z redakcją gazety.

Jednakże, tragiczne wydarzenia w jego życiu miały miejsce 14 czerwca 1937 roku, kiedy to został aresztowany. Zaledwie kilka miesięcy później, 22 sierpnia, sąd skazał go na karę śmierci za rzekomy udział w antysowieckiej organizacji terrorystycznej. Wyrok ten został wykonany tego samego dnia, poprzez rozstrzelanie. Po śmierci ciało Jakuba Dutlingera skremowano, a prochy pochowano anonimowo na Cmentarzu Dońskim.

Jednak po latach jego nazwisko zyskało na znaczeniu, a 3 sierpnia 1955 roku został zrehabilitowany. Jego życie i działalność stanowią ważny fragment historii polskiego ruchu komunistycznego oraz historii Polski w XX wieku.