Maksymilian de Vidal

Polityka i administracja

Maksymilian Ludwik Tadeusz Józef Jan de Vidal, znany także jako Maksymilian de Vidal, był postacią o bogatej historii, urodzoną 19 marca 1861 roku w Warszawie. Jego życie zakończyło się 4 października 1934 roku, również w stolicy Polski.

Był on nie tylko osobą związaną z Warszawą, ale również polskim urzędnikiem, którego wpływ na lokalne sprawy był znaczny.

Życiorys

Maksymilian Ludwik Tadeusz Józef Jan de Vidal przyszedł na świat 19 marca 1861 roku w Warszawie. Był synem Anny oraz Ludwika, który żył w latach 1811–1862, pełniąc funkcję radcy dworu oraz naczelnik wydziału korespondencji zagranicznej w Banku Polskim, a także redaktora „Kuriera Warszawskiego”.

W latach 90. XIX wieku Maksymilian zaangażował się w działalność społeczną jako członek zarządu oraz buchalter kasy pożyczkowo-rzemieślniczej nr 5, mieszczącej się przy ulicy Solnej w stolicy. Na początku XX wieku, w okresie między XIX a XX wiekiem, pełnił obowiązki urzędnika w administracji policyjnej zaboru rosyjskiego, gdzie pracował jako młodszy pomocnik referenta w kancelarii warszawskiego oberpolicmajstra. Później, w ramach zaboru austriackiego, był sekretarzem warszawskiego oberpolicmajstra.

Dnia 1 października 1905 roku Maksymilian został wybrany na członka Archikonfraterni Literackiej w Warszawie. Zajmował tam stanowisko naczelnika wydziału kontroli służących, co podkreślało jego pozycję w społeczeństwie literackim. Po zakończeniu I wojny światowej, w połowie 1918 roku, wrócił do Warszawy jako sekretarz oberpolicmajstra. Otrzymał zaszczytny tytuł radcy dworu.

W momencie, gdy Polska odzyskała niepodległość, na początku 1921 roku, Maksymilian został mianowany referentem w urzędzie starostwa powiatu warszawskiego. Wkrótce objął funkcję naczelnika kancelarii powiatowej tego starostwa. W późniejszych latach przeszedł na emeryturę.

Jego żoną była Julia Mamerta z domu Różańska, która zmarła w 1958 roku. Maksymilian de Vidal odszedł z tego świata 4 października 1934 roku, mając 73 lata. Po jego śmierci, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, gdzie jego grób znajduje się w kwaterze Pod katakumbami-1-161/162, a ceremonia miała miejsce 8 października 1934 roku.

Odznaczenia

Maksymilian de Vidal był postacią, która zdobyła uznanie na międzynarodowej arenie, co znalazło odzwierciedlenie w licznych odznaczeniach, jakie mu przyznano. Poniżej przedstawiamy listę najważniejszych z nich:

  • Order Świętego Stanisława III klasy, przyznany przez Imperium Rosyjskie w 1896 roku,
  • Tytuł Oficera Akademii Paryskiej, który umożliwiał mu noszenie palmy akademickiej, nadany we Francji w 1905 roku,
  • Krzyż Komandorski Orderu Gwiazdy Czarnej, otrzymany w 1915 roku we Francji,
  • Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice, przyznany przez Watykan,
  • Order Lwa i Słońca, który pochodził z Persji,
  • wielu innych prestiżowych odznaczeń zagranicznych.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: DE VIDAL, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 22.02.2020 r.]
  2. Maksymilian Ludwik Tadeusz Vidal h. Szranki. sejm-wielki.pl. [dostęp 23.05.2017 r.]
  3. Ludwik de Vidal. baza-nazwisk.de. [dostęp 23.05.2017 r.]
  4. Zmarli. „Nowiny Codzienne”. Nr 278, s. 2, 06.10.1934 r.
  5. a b c d e f g h i Maksymilian de Vidal. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 274, s. 7, 05.10.1934 r.
  6. a b c d e f Ś. p. Maksymilian de Vidal. „Kurier Warszawski”. Nr 276, s. 12, 07.10.1934 r.
  7. Telegramy Gazety Lwowskiej. Powrót urzędników rossyjskich. „Gazeta Lwowska”. Nr 160, s. 5, 19.07.1918 r.
  8. Wiadomości bieżące. Z miasta. „Kurier Warszawski”. Nr 77, s. 3, 18.03.1915 r.
  9. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. Nr 3, s. 23, 30.03.1921 r.
  10. Posiedzenia. „Kurier Warszawski”. Nr 339, s. 7, 08.12.1907 r.
  11. Kasy rzemieślnicze. „Kurier Warszawski”. Nr 91, s. 2, 31.03.1896 r.
  12. Wiadomości bieżące. „Kurier Warszawski”. Nr 287, s. 2, 17.10.1899 r.
  13. a b Kronika bieżąca. Osobiste. „Wiek Ilustrowany”. Nr 35, s. 5, 28.01.1905 r.
  14. a b Rozporządzenia i zarządzenia. „Kurier Warszawski”. Nr 41, s. 3, 10.02.1905 r.
  15. Wiadomości bieżące. Archikonfraternja literacka. „Kurier Warszawski”. Nr 272, s. 4-5, 02.10.1905 r.
  16. Ogłoszenie. „Kurier Warszawski”. Nr 354, s. 5, 23.12.1911 r.
  17. a b c d Ruch służbowy. „Kurier Warszawski”. Nr 175, s. 4, 26.06.1896 r.

Oceń: Maksymilian de Vidal

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:15