Stanisława Garncarczykowa


Stanisława Garncarczykowa, urodzona 5 marca 1891 roku w Warszawie, to postać, która na stałe wpisała się w historię Polski. Jako nauczycielka i aktywistka społeczna odegrała istotną rolę w kształtowaniu życia ludowego w swoim regionie.

W okresie swojej działalności politycznej była posłanką do Krajowej Rady Narodowej w latach 1944-1947, a następnie zasiadała w Sejmie Ustawodawczym od 1947 do 1952 roku. Jej wkład w strukturę nowego państwa po II wojnie światowej jest nie do przecenienia.

Życiorys

Stanisława Garncarczykowa w swoim młodym życiu podjęła pracę jako nauczycielka, co było możliwe dzięki ukończeniu wyższego kursu nauczycielskiego. Pracowała m.in. z mężem w polskiej szkole w Wierszynie w latach 1917–1920. Jej obecność w tej placówce była wynikiem zesłania na Syberię, którego doświadczyła po aresztowaniu w 1908 roku z powodu swojej aktywności w Polskiej Partii Socjalistycznej.

Po powrocie do Polski, w okresie międzywojennym, kontynuowała swoją karierę nauczycielską aż do 1939 roku. W czasie II wojny światowej była zaangażowana w tajne polskie szkolnictwo, które miało na celu zachowanie edukacji w trudnych czasach okupacji. W 1931 roku wstąpiła do Stronnictwa Ludowego, zaś w 1943 roku znalazła się w prokomunistycznej partii SL „Wola Ludu”. W 1945 roku została powołana do Krajowej Rady Narodowej.

Dwa lata później, w 1947 roku, otrzymała mandat posłanki na Sejm Ustawodawczy, reprezentując Stronnictwo Ludowe. Po zakończeniu kariery politycznej, jej działania skupiły się na obszarach oświaty i kultury, gdzie kontynuowała swoją misję edukacyjną.

Żywot Stanisławy był ściśle związany z jej mężem, Wilhelmem Garncarczykiem. Po jej śmierci, została pochowana na Powązkach Wojskowych w Warszawie, w kwaterze A30-6-10.

Przypisy

  1. Spis pochowanych na Powązkach Wojskowych (d. Cmentarzu Komunalnym Powązki) w Warszawie
  2. Epitafium pomordowanym w 1938 roku przez NKWD mieszkańcom Wierszyny, Wspólnota Polska

Oceń: Stanisława Garncarczykowa

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:7