Jerzy Ney-Karkowski, a właściwie Jerzy Karkowski, urodził się 30 lipca 1904 roku w Warszawie. Ta postać historyczna zapisała się w pamięci jako wybitny polski tancerz i choreograf. Jego kariera artystyczna obejmowała wiele wspaniałych osiągnięć.
Warto również zauważyć, że Jerzy Ney-Karkowski był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po II wojnie światowej osiedlił się w Rzymie, gdzie zmarł 4 lutego 1978 roku. Jego życie to niezwykłe połączenie sztuki i patriotyzmu.
Życiorys
W okresie od 1929 do 1935 roku, Jerzy Ney-Karkowski był częścią duetu taneczno-akrobatycznego Ney, który współtworzył z różnymi partnerkami, w tym Janiną Ostoja-Starzewska, znaną jako Ina Ney (1929-1934), Bożeną Alesso oraz Janiną Łukasiewicz. Duet ten występował na deskach warszawskich teatrów rewiowych, takich jak Morskie Oko w latach 1929-1931, Wesołe Oko (1931-1932), Kameleon (1932), Miki (1932), Alhambra (1933), Cyganeria (1933), Hollywood (1933, 1935), Nowy Momus (1934), oraz Wielka Rewia (1934, 1935). Ich występy przyciągały uwagę nie tylko w stolicy, ale również na gościnnych występach w takich miastach jak Poznań, Wilno, Płock i Łódź.
Od 1935 do 1939 roku Jerzy Ney-Karkowski był związany z zespołem baletowym Feliksa Parnella. Miał także okazję zadebiutować jako tancerz w filmach takich jak Janko Muzykant (1930), Cham (1931) oraz Dziesięciu z Pawiaka (1931).
W momencie wybuchu II wojny światowej Ney-Karkowski znalazł się na terenach okupowanych przez Związek Radziecki. Po relokacji, występował z nową partnerką, Sławą Ney (Sikorską), w lwowskim Teatrze Miniatur. Od 1940 roku, dołączył do białostockiego zespołu Jazz Teatralizowany, prowadzonego przez Kazimierza Krukowskiego, z którym koncertował również w ZSRR.
Po ataku Niemców na ZSRR w czerwcu 1941 roku, Ney-Karkowski wstąpił do Armii Andersa, stanowiąc część Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Brał udział w licznych operacjach wojskowych, w tym w bitwie o Monte Cassino. Był aktywnym członkiem wojskowych zespołów artystycznych, takich jak Czołówka oraz Polska Parada (Polish Parade), pod przewodnictwem Feliksa Konarskiego. Artysta występował dla polskich oraz alianckich jednostek w oddalonych rejonach Bliskiego Wschodu i Włoszech. Jako tancerz i choreograf związał się z Teatrem Polowym Kazimierza Krukowskiego, gdzie kontynuował swoją karierę artystyczną w Wielkiej Brytanii w latach 1946-1947.
Po wojnie, Jerzy Ney-Karkowski nie wrócił do ojczyzny. W 1947 roku wraz ze Sławą Ney (Sikorską) odbył tournée po krajach Bliskiego Wschodu. Wkrótce ożenił się z Włoszką, Claudią Ney, z którą występował w Europie oraz na Bliskim Wschodzie aż do 1958 roku.
Przypisy
- Ina Ney, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 05.03.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Katarzyna Kotowska | Paulina Szostak | Tadeusz Trepkowski | Wanda Jarszewska | Wojciech Billip | Maksymilian Biskupski | Andrzej Januszko | Tomasz Kuczborski | Maksymilian Statkiewicz | Alojzy Gonzaga Jazon Żółkowski | Barbara Dobrzyńska | Gustaw Gwozdecki | Anna Janocha | Saturnin Żórawski | Janusz Karol Barański | Leonard Andrzejewski | Andrzej Stawar | Karolina Pietraszewska | Bogdan Trochanowski | Jacek PrzybyłowiczOceń: Jerzy Ney-Karkowski