Jacek Przybyłowicz

---

Kariera artystyczna

Jacek Przybyłowicz jest absolwentem Państwowej Szkoły Baletowej oraz Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie kształcił się w zakresie pedagogiki baletu.

W swojej karierze artystycznej w latach 1987–1991 zyskał uznanie jako tancerz Teatru Wielkiego w Warszawie. To właśnie wtedy zadebiutował w roli choreografa, tworząc spektakl „Negocjacje” do muzyki Alessandro Marcella. Ta praca została nagrodzona pierwszą nagrodą za choreografię oraz wyróżnieniem za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi. Dodatkowo, spektakl ten zyskał szansę na występ na prestiżowej scenie Teatru Wielkiego w Warszawie podczas VI Warszawskich Dni Baletu.

W 1991 roku opuścił Polskę i kontynuował karierę w Niemczech oraz Izraelu. Przez długie lata był związany z Kibbutz Contemporary Dance Company. Współpracował z wybitnymi choreografami, takimi jak Mats Ek, Ohad Naharin, Jiří Kyliàn, Daniel Ezralow oraz Rami Beer. W okresie od 1994 do 2001 roku występował na najważniejszych festiwalach tańca współczesnego, podróżując do ponad 50 krajów świata, w tym do USA, Kanady, Brazylii, Argentyny, Chile, Meksyku, Singapuru, Tajwanu oraz Japonii. Zdobył także uznanie w Europie, gdzie wielokrotnie występował, w tym w Polsce, na zaproszenie Łódzkich Spotkań Baletowych.

W 1997 roku tańczył w Batsheva Dance Company, biorąc udział w spektaklu „Kyr” choreografii Ohada Naharina, w ramach Yair Shapiro Dance Price. Jego zainteresowania choreograficzne rozwijał również, tworząc takie dzieła, jak „Verlorenheit” oraz „Orient Express”, który miał swoją premierę w ramach Dance Extensions 2002 na Cyprze. W tym czasie współpracował z Lambros Lambrou Dance Company, uczestnicząc w ich projektach choreograficznych w Europie.

Rok 2002 przyniósł mu powrót do Polski, gdzie zrealizował spektakl „Naszyjnik gołębicy” (2003) w Polskim Teatrze Tańca, pod kierownictwem Ewy Wycichowskiej. W 2003 roku wystawił spektakl „Barocco” na zaproszenie Biennale de la Dance w Lyonie. W kolejnych latach, przy współpracy z Operą Narodową w Warszawie, stworzył trzy balety: „Kilka krótkich sekwencji” (2005), do którego projekt wideo stworzyła Katarzyna Kozyra, „Alpha Kryonie Xe” (2006) oraz „III Symfonię Pieśń o nocy” (2006). Wraz z Polskim Teatrem Tańca oraz tancerzami Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, jego choreografie prezentowane były na licznych międzynarodowych festiwalach tańca, takich jak Bolzanodanza we Włoszech, Rencontres Choreographique de Cartage w Tunezji, Moscow Dance Festival w Rosji, Drugije Tancy na Ukrainie, European Dance Festival na Cyprze oraz Kassel Tanz Festival w Niemczech.

Od 2009 do 2014 roku pełnił funkcję dyrektora baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu oraz był kuratorem Poznańskiej Wiosny Baletowej. Współtworzył także cykl „Teren tańca – reinterpretacje” we współpracy z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Przybyłowicz jest trzykrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W kwietniu 2012 roku został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Ma na swoim koncie dwa zwycięstwa w Konkursie Eurowizji dla Młodych Tancerzy, uzyskując tytuł choreografa tworzącego dla zdobywczyń Viktorii Nowak i Pauliny Bidzińskiej, które reprezentowały Polskę w tych prestiżowych zawodach w latach 2015 i 2017.

Ważniejsze prace choreograficzne

W twórczości Jacka Przybyłowicza odnajdujemy wiele znaczących choreografii. Oto kluczowe prace, które zasługują na szczególną uwagę:

• Dla Dance Extentions 2002 w Limassol – Verlorenheit (2002),
• Orient Express (2002),
• Dla Polskiego Teatru Tańca – Naszyjnik gołębicy (2003),
• Barocco (2004),
• Jesień-Nuembir (2008),
• 45 (2019),
• Dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej – Kilka krótkich sekwencji (2005),
• Alpha Kryonia Xe (2006),
• III Symfonia „Pieśń o nocy” Szymanowskiego (2006),
• Dla Polskiego Baletu Narodowego – Sześć skrzydeł aniołów (2012),
• II Koncert skrzypcowy Szymanowskiego (2017),
• Dla Kieleckiego Teatru Tańca – Monochrome (2014),
• Dla Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki – Infolia (2015).

---

Oceń: Jacek Przybyłowicz

---