Jerzy Kryński


Jerzy Julian Kryński, urodzony 16 stycznia 1903 roku w Warszawie, był jednym z najwybitniejszych polskich specjalistów w dziedzinie elektroenergetyki. Jego kariera naukowa i zawodowa miała znaczący wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce. Zmarł 21 stycznia 1989 roku w swoim rodzinnym mieście.

Kryński przez wiele lat związany był z Politechniką Warszawską, gdzie pełnił funkcję profesora zwyczajnego. Jego prace naukowe oraz działalność dydaktyczna kształtowały przyszłe pokolenia inżynierów w Polsce.

Życiorys

Jerzy Kryński przyszedł na świat 16 stycznia 1903 roku w Warszawie. W latach 1922–1935 odbył studia na Technische Hochschule zu Danzig, będąc jednocześnie członkiem Polskiej Korporacji Akademickiej „Helania”. Równocześnie, w czasie przerwy od nauki, podjął pracę w Miejskich Zakładach Elektrycznych w Gdyni, gdzie miał zaszczyt stworzyć i nadzorować projekt elektryfikacji Gdyni.

Po ukończeniu studiów, Kryński zyskał doświadczenie zawodowe w zakładach AEG w Katowicach, a następnie pełnił funkcję zastępcy szefa Wydziału Budowy Turbin w Stalowej Woli.

W okresie niemieckiej okupacji, zaangażował się w działalność Armii Krajowej, co świadczy o jego patriotycznym podejściu do ojczyzny.

Rok 1955 przyniósł mu awans na profesora nadzwyczajnego. Kryński kierował Katedrą i Zakładem Przyrządów Rozdzielczych, a od 1965 roku objął kierownictwo Katedry Aparatów Elektrycznych. W 1968 roku został wybrany na członka komisji ds. przewodów doktorskich, przyczyniając się do rozwoju akademickiego młodych kadr.

Jego zaangażowanie nie kończyło się na działalności naukowej. Kryński zasiadał również w komisji konkursowej studenckich stypendiów naukowych oraz w komisji opinującej materiały dotyczące elektryki. W 1969 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego na Politechnice Warszawskiej, a od 1970 roku był związany z Instytutem Wysokich Napięć PW, odgrywając kluczową rolę w polskiej elektrotechnice oraz należąc do Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.

Prywatnie był mężem Haliny Romany z Królikowskich (1910–1987). Jerzy Kryński odszedł z tego świata w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 95-1-11.

Ordery i odznaczenia

Jerzy Kryński został odznaczony licznymi medalami i orderami, co potwierdza jego znaczący wkład w życie publiczne i kulturalne. Wśród najważniejszych wyróżnień znajdują się:

  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955).

Przypisy

  1. a b Cmentarz Stare Powązki: AMELIA KRÓLIKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.02.2021 r.]
  2. a b c Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich [online], www.archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 10.02.2021 r.]
  3. Polska Korporacja Akademicka „Helania”, Gedanopedia
  4. Skład Osobowy Politechniki Warszawskiej 1961/1962
  5. Zbigniew Potempski, Struktura Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. Lata akademickie 1964/65 ÷ 1969/70
  6. Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Andrzej Au, Jan Maksymiuk, Materiały ćwiczeniowe do wykładu z aparatów elektrycznych, Warszawa 1966
  7. List gratulacyjny, Komisja Elektroniki Polskiej Polskiej Akademii Nauk
  8. Andrzej Liczbiński, Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000
  9. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Oceń: Jerzy Kryński

Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:6