Janusz Ziejewski


Janusz Ziejewski, urodzony 25 marca 1906 roku w Warszawie, a zmarły 26 listopada 1973 roku w tym samym mieście, był znaną postacią w polskim świecie sztuki. Jego wszechstronność jako aktora teatralnego, filmowego oraz telewizyjnego sprawiła, że zajmuje istotne miejsce w historii polskiej kultury.

W swojej karierze Ziejewski zyskał uznanie zarówno na scenie, jak i w produkcjach filmowych oraz telewizyjnych, pozostawiając po sobie trwały ślad w branży rozrywkowej.

Życiorys

Janusz Ziejewski to postać niezwykła, której droga artystyczna zaczęła się w 1927 roku. Wówczas to zadebiutował na deskach teatrów w Warszawie, Poznaniu oraz Krakowie. Krótko po rozpoczęciu kariery, wcielił się w rolę podporucznika artylerii i brał czynny udział w kampanii wrześniowej. Niezłomny w swojej pasji teatralnej, podczas II wojny światowej, przebywał w oflagu II C Woldenberg, gdzie, mimo trudnych warunków, zaangażował się w wystawianie przedstawień teatralnych.

Po zakończeniu działań wojennych, powrócił do Polski i podjął pracę na krakowskich scenach, w tym w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1945–1946) oraz w Teatrze Kameralnym TUR (1946–1948). W sezonie 1948/1949 grał w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. W 1949 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie stał się częścią wielu stołecznych teatrów, takich jak Narodowy (w latach 1949–1950, 1956 i 1958–1966), Dom Wojska Polskiego (1950–1955), Teatr Polski (1956–1957), Klasyczny (1958) oraz Dramatyczny (1966–1973).

Warto również zaznaczyć, że Janusz Ziejewski miał okazję występować w Teatrze Telewizji, gdzie zagrał w wielu znakomitych spektaklach. Jego występy obejmowały między innymi: „Wyjątek i reguła” Bertolta Brechta w reżyserii Konrada Swinarskiego (1955), „Gracze” Nikołaja Gogola w reżyserii Stanisława Bielińskiego (1959), „Cyd” Jana Andrzeja Morsztyna w reżyserii Ludwika René (1963), jak również „Burza” Williama Szekspira w reżyserii Krystyny Skuszanki (1964).

W kolejnych latach jego talent mógł być podziwiany w wielu innych znakomitych produkcjach takich jak „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (1966) oraz „Makbet” Williama Szekspira w reżyserii Andrzeja Wajdy (1969). Janusz Ziejewski zagrał również w „Pani Bovary” według Gustawa Flauberta w reżyserii Olgi Lipińskiej (1972) oraz w „Kordianie i chamie” według Leona Kruczkowskiego w reżyserii Jana Bratkowskiego (1972).

W filmie zadebiutował w 1927 roku, odgrywając rolę marynarza w produkcji „Zew morza” w reżyserii Henryka Szaro.

Filmografia

Filmografia Janusza Ziejewskiego obejmuje wiele znaczących ról w polskim kinie i telewizji. Dzięki swojej różnorodności, dokumentuje on bogaty dorobek artystyczny, który wniósł do polskiej kultury filmowej. Poniżej przedstawiamy szczegółowe zestawienie jego filmowych oraz telewizyjnych osiągnięć.

Filmy
RokTytułRolaUwagi
1927Zew morzawachtowydebiut filmowy
1928Dzikuska
1931Uwiedzionaprzyjaciel Jerzego
1933Pod Twoją obronęporucznik, przyjaciel Polaskiego
1936Barbara RadziwiłłównaDowoyna
1949Za wami pójdą innigestapowiec
1950Miasto nieujarzmioneniemiecki szabrownik
1951Pierwsze dniDamalt, szwagier Plewy
1953Przygoda na Mariensztacieminister
Piątka z ulicy Barskiejświadek na procesie chłopcówniewymieniony w napisach
Celulozabandyta „Baron”
1954Karierapułkownik wywiadu angielskiego
Autobus odjeżdża 6.20dyrektor wesołego miasteczka
1958Ósmy dzień tygodniamężczyzna przyglądający się z samochodu Agnieszceniewymieniony w napisach
1960KrzyżacyZyndram z Maszkowic
1961Świadectwo urodzeniażandarm niemiecki prowadzący jeńcanowela 2 pt. „List z obozu”
1962Rodzina MilcarkówPaweł Milcarek, ojciec Barbary
Dom bez okiensiłacz Żaczek
1964Spotkanie ze szpiegiemszatniarz w kawiarni
1965Sam pośród miastamężczyzna wołający „Konrad” na ulicyniewymieniony w napisach
1968Hrabina Coselgenerał August Christopher Wackenbarth
1969Jak rozpętałem drugą wojnę światowąfeldfebel w stalaguczęść 1 pt. „Ucieczka”
1970Prawdzie w oczymajster Sołda
1975Noce i dnieWalenty, karbowy w Serbinowie

W zestawieniu można zauważyć, jak zróżnicowane były jego role od debiutu w Zew morza z 1927 roku do kolejnych produkcji, które zyskały popularność w Polsce. Jego talent aktorski przyczynił się do wielu pamiętnych momentów w historii polskiego kina.

Produkcje telewizyjne
RokTytułRolaUwagi
1954Karabiny matki CarrarPedrotelewizyjny spektakl
1955Wyjątek i regułaŚwiadektelewizyjny spektakl
1957Żołnierz królowej Madagaskarukelnertelewizyjny spektakl
Dwaj mężczyźni na drodzeWysokitelewizyjny spektakl
1958Podróż Anny Boleyn_telewizyjny spektakl
1959Gracze_telewizyjny spektakl
1960Przygoda króla ArturaPotwórtelewizyjny spektakl
1961W poszukiwaniu postaci scenicznych_telewizyjny spektakl
1962MatkaPolicjant Itelewizyjny spektakl
1963UrządPan Malińskitelewizyjny spektakl
Romans Teresy Hennert_telewizyjny spektakl
Kordian_telewizyjny spektakl
CydDiegotelewizyjny spektakl
1964BurzaBosmantelewizyjny spektakl
1965Wystrzałoficerfilm telewizyjny
Stanisław i BogumiłKrzyżpieńtelewizyjny spektakl
Podziemny frontdozorcaserial telewizyjny, odcinek: 5 pt. „Nim nadejdzie świt”
1966Wojna domowawoźny w klubie, gdzie odbywa się konkursserial telewizyjny, odcinek: 13 pt. „Młode talenty”, niewymieniony w napisach
SkowronekLa Hiretelewizyjny spektakl
Pan Tadeusz_telewizyjny spektakl
Jegor Bułyczow i inni_telewizyjny spektakl
Dzikie palmy_telewizyjny spektakl
1967Tortura nadzieiinkwizytorfilm telewizyjny
Stawka większa niż życieniemiecki pułkownik na linii frontuserial telewizyjny, odcinek: 1 pt. „Wiem, kim jesteś”, niewymieniony w napisach
1968Spokojna noc_telewizyjny spektakl
NotesBezrobotnytelewizyjny spektakl
Hrabina Coselgenerał August Christopher Wackenbarthserial telewizyjny, odcinki: 1-3
Grube rybyBurczyńskitelewizyjny spektakl
Elektra_telewizyjny spektakl
1969Najlepszy kolegawędkarzfilm telewizyjny
MakbetŻołnierztelewizyjny spektakl
Gniewko, syn rybakaKrzyżanserial telewizyjny, odcinki: 4, 5
Epilog norymberskioskarżony Wilhelm Fricktelewizyjny spektakl
1970W imieniu prawa_telewizyjny spektakl
SafonaMenishostelewizyjny spektakl
Epilog norymberskioskarżony Wilhelm Frickfilm telewizyjny
Balladyna_telewizyjny spektakl
1971Paweł-PawłuszaCzapatelewizyjny spektakl
1972Ruy BlasMarkiz de Santa Cruztelewizyjny spektakl
Pani BovaryNotariusztelewizyjny spektakl
Kordian i cham_telewizyjny spektakl
Biografia_telewizyjny spektakl
1973Ostatnia lekcjaPuziotelewizyjny spektakl
1974Lipcowe tarapatyShep Barlowtelewizyjny spektakl
1977Noce i dnieWalenty, karbowy w Serbinowieserial telewizyjny, odcinki: 1, 5, 7, 10

Telewizyjne spektakle również odegrały ważną rolę w jego karierze, gdzie występował w takich produkcjach jak Karabiny matki Carrar oraz Urząd. Te osiągnięcia wskazują na wszechstronność i zaangażowanie Ziejewskiego w rozwój kultury medialnej w Polsce.

Przypisy

  1. a b Janusz Ziejewski w bazie filmpolski.pl
  2. Janusz Ziejewski w bazie Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką. straty.pl [dostęp 06.04.2016 r.]

Oceń: Janusz Ziejewski

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:14