Józefa Daszkiewicz

Jej edukacja artystyczna miała miejsce w warszawskiej szkole dramatycznej, gdzie zdobyła umiejętności niezbędne do późniejszego debiutu. 9 października 1832 roku, jeszcze jako uczennica, zadebiutowała w Chłopie milionowym, wcielając się w rolę Wieczora. Równocześnie angażowała się w pracę w chórze operowym, co stanowiło ważny krok w jej karierze. Dwa miesiące później, 24 lutego 1833 roku, wystąpiła na inauguracyjnym przedstawieniu Teatru Wielkiego, gdzie zagrała w Cyruliku sewilskim.

Daszkiewicz była osobą niezwykle wszechstronną. Po dołączeniu do zespołu dramatu teatru warszawskiego, zadebiutowała tam 18 lutego 1833 roku, odgrywając rolę Anieli w Wuju i siostrzeńcu. Jej repertuar obejmował zarówno role dziewcząt, jak i bardziej wymagające postacie damskie. W tym samym czasie z powodzeniem występowała w operach, w tym śpiewając partię Anusi w Wolnym strzelcu.

Warto wspomnieć, że Daszkiewicz była uczennicą znakomitego kompozytora Karola Kurpińskiego, który w 1835 roku otworzył dla niej szkołę śpiewu przy Teatrze Wielkim w Warszawie. Po jednym z ważniejszych momentów w jej karierze, w 1839 roku, postanowiła na chwilę przerwać pracę artystyczną i udać się na kurację za granicę, jednak wkrótce potem wróciła do Warszawy, 3 sierpnia 1840 roku, aby kontynuować swoją działalność.

W życiu osobistym, 27 kwietnia 1841 roku, zawarła związek małżeński z Bronisławem Śliwińskim, urzędnikiem. Od tej chwili występowała pod nazwiskiem męża przez następne dwa lata. Niestety, po ciężkiej chorobie artystka miała okazję wystąpić po raz ostatni na scenie Teatru Rozmaitości 7 maja 1848 roku, a rok później otrzymała zasłużoną emeryturę. Jej mąż, w 1849 roku, został rejentem w Kaliszu, co skłoniło małżonków do przeprowadzki do tego miasta.