Anna Sokołowska


Anna Sokołowska-Korcelli to postać niezwykle ważna w polskim świecie kinematografii. Urodziła się 16 kwietnia 1933 roku w Warszawie, a swój talent artystyczny rozwijała przez wiele lat, aż do swojej śmierci, która miała miejsce 8 sierpnia 2016 roku.

Była znana jako reżyserka, koncentrująca się głównie na filmach dla dzieci i młodzieży, przynosząc radość i inspirację młodym widzom. Jej prace nadal pozostają w pamięci wielu pokoleń, tworząc niezatarte ślady w polskiej kulturze filmowej.

Życiorys

Anna Sokołowska przyszła na świat w 1933 roku. W latach 1951–1956 kształciła się na Wydziale Reżyserskim PWSTiF w Łodzi. W roku 1957 została laureatką III Nagrody na Festiwalu Etiud PWSF, a także otrzymała nagrodę specjalną na Festiwalu Młodzieży i Studentów w Moskwie za swoją etiudę studencką pt. Wiosenny wieczór.

W tym samym roku rozpoczęła współpracę z Wandą Jakubowską, pracując nad filmem Król Maciuś I. Z kolei w 1958 roku realizowała projekt u boku Antoniego Bohdziewicza przy Kaloszach szczęścia. Wkrótce potem Sokołowska podjęła pracę jako druga reżyser, gdzie asystowała przy filmach takich jak Awantura o Basię, Szatan z siódmej klasy oraz Komedianty. Współpracowała z poczytnymi zespołami filmowymi START oraz KADR.

Początkowo planowała zrealizować adaptację powieści Niekochana autorstwa Adolfa Rudnickiego, lecz z uwagi na brak akceptacji scenariusza przez pisarza, postanowiła skoncentrować się na twórczości kierowanej do młodszych widzów. W 1963 roku stworzyła film Wielka, większa i największa, oparty na powieści Jerzego Broszkiewicza, aczkolwiek spotkał się z krytycznymi recenzjami.

Film Beata, zaadaptowany na podstawie powieści Mariana Bielickiego Gdzie jesteś, Małgorzato?, odniósł większy sukces – przyciągnął liczną widownię, a fryzura, którą nosiła główna bohaterka, Poli Raksy, zyskała ogromną popularność. W 1967 roku Anna Sokołowska zrealizowała swój jedyny film dedykowany dorosłej publiczności – Julię, Annę, Genowefę.

Kolejnym jej dziełem był film Bułeczka, nakręcony w 1973 roku, który oparty był na powieści Jadwigi Korczakowskiej. Również ten film spotkał się z pozytywnym odbiorem, zdobywając liczne nagrody na festiwalach filmów dla dzieci i młodzieży, między innymi w Poznaniu, Teheranie i Meksyku. Szczególne uznanie zyskało aktorstwo dzieci występujących w tym obrazie.

Następny film Sokołowskiej, Inna, bazujący na powieści Ireny Jurgielewiczowej, również zyskał nagrody w Poznaniu. W kolejnych latach reżyserka podjęła się ekranizacji powieści Małgorzaty Musierowicz z popularnego cyklu Jeżycjada. Scenariusze jej filmów powstały w kooperacji z autorami pierwowzorów literackich.

Ostatni film Sokołowskiej, Przygody Joanny, zrealizowany znowu z myślą o młodszej widowni, nawiązywał do literackich dzieł Jadwigi Korczakowskiej. Życiowym partnerem Anny Sokołowskiej był operator filmowy Jacek Korcelli, który uczestniczył w realizacji wszystkich z jej dzieł i współtworzył niektóre scenariusze.

Anna Sokołowska spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w kwaterze H-12-21.

Filmografia

Oto filmografia Anny Sokołowskiej, która obejmuje różnorodne produkcje filmowe z różnych okresów jej kariery.

  • wielka, większa i największa (1962),
  • beata (1964),
  • julia, anna, genowefa… (1967),
  • bułeczka (1973),
  • inna (1976),
  • kłamczucha (1981),
  • esd (1986),
  • przygody joanny (1994).

Przypisy

  1. Inna [online], FilmPolski [dostęp 15.06.2023 r.]
  2. Bułeczka [online], FilmPolski [dostęp 02.02.2020 r.]
  3. Monika Talarczyk-Gubała: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii. Poznań: Galeria Miejska Arsenał, 2013, s. 345.
  4. Monika Talarczyk-Gubała: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii. Poznań: Galeria Miejska Arsenał, 2013, s. 346.
  5. Monika Talarczyk-Gubała: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii. Poznań: Galeria Miejska Arsenał, 2013, s. 347.
  6. Monika Talarczyk-Gubała: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii. Poznań: Galeria Miejska Arsenał, 2013, s. 350.
  7. Monika Talarczyk-Gubała: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii. Poznań: Galeria Miejska Arsenał, 2013, s. 351.
  8. a b Anna Sokołowska w serwisie Film Polski. [dostęp 05.06.2015 r.]
  9. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze

Oceń: Anna Sokołowska

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:21