Henryk Rossman

---

Życiorys

Henryk Rossman był synem Kazimierza oraz Heleny Marii z Rodkiewiczów. Swoją edukację rozpoczął w domu, a później kontynuował ją w szkole handlowej w Łodzi. Angażował się w działalność harcerską, co z pewnością wpłynęło na jego dalszy rozwój. Maturę uzyskał w Instytucie Technicznym w St. Gallen w Szwajcarii. W latach 1914-1915 kształcił się w Piotrogrodzie, gdzie zdobył maturę rosyjską. W roku 1915 rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej. Podczas swojego życia był członkiem Ligi Narodowej.

Wybuch wojny polsko-bolszewickiej przerwał jego naukę, podczas której Rossman służył w artylerii. Po zakończeniu konfliktu wrócił do kontynuowania studiów. W 1922 roku, jako osoba ceniona w swoim środowisku akademickim, zasiadł w Radzie Nadzorczej Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska. Jego umiejętności oraz charyzma szybko przykuły uwagę Romana Dmowskiego, który powierzył mu rolę swojego osobistego sekretarza. Przez kolejne lata Rossman angażował się w działalność różnych organizacji patriotycznych, w tym Stronnictwa Narodowego i Obozu Wielkiej Polski, a także pełnił funkcję Oboźnego w warszawskiej dzielnicy. Zaangażował się również w działalność tajnej Organizacji Polskiej.

Nie można pominąć faktu, że był on członkiem Straży Narodowej, tajnej organizacji powiązanej z Stronnictwem Narodowym. W 1933 roku wśród struktur tej organizacji zaczęły się pojawiać podziały, a rok później powstał Obóz Narodowo Radykalny. Henryk Rossman nie podpisał Deklaracji ONR, ponieważ pełnił funkcję radcy Banku Amerykańskiego. W marcu 1934 roku, Rossman, obok J. Mosdorfa i M. Prószyńskiego, został usunięty ze stanowisk w Sekcji Młodych SN, z racji swojego poparcia dla opcji narodowo-radykalnych. Szóstego lipca tego samego roku, czołowi działacze ONR zostali umieszczeni w obozie odosobnienia w Berezie Kartuskiej, gdzie znalazł się także Rossman.

Organizacja, w której działał, została delegalizowana, w wyniku przepisów prawnych zakazujących tworzenia organizacji międzyuczelnianych oraz politycznej działalności organizacji akademickich. W obozie, pojawiły się różnice poglądowe między działaczami ONR, co doprowadziło do rozłamu i powstania Falangi, skupionej wokół Bolesława Piaseckiego, oraz ONR-ABC, którym przewodził Rossman. Jego frakcja składała się z wielu starszych działaczy ONR, którzy zdecydowali się podpisać Deklarację. Wśród czołowych postaci ONR-ABC znajdowali się: Jan Jodzewicz, Tadeusz Gluziński, Edward Kemnitz, Tadeusz Todtleben, Jerzy Kurcyusz, Jan Korolec, Aleksander Heinrich, Wiktor Martini, Witold Rościszewski i Wincenty Malinowski. ONR-ABC liczył około 500 członków. Szóstego stycznia 1935 roku powstało pismo „Prosto z Mostu”, którego redaktorem był Stanisław Piasecki, a które miało związki ideowe z ONR-ABC.

Pod koniec 1936 roku Henryk Rossman zaczął mieć kłopoty zdrowotne, skarżąc się na dolegliwości związane z nerkami. Niektórzy spekulowali, że jego stan zdrowia mógł być konsekwencją pobytu w obozie w Berezie Kartuskiej, gdzie doświadczał przemocy. Zmarł w lutym 1937 roku z powodu uremii. Jego pogrzeb odbył się z kościoła Najświętszego Zbawiciela do Starych Powązek, w której to ceremonii uczestniczyły tłumy, sięgające kilku tysięcy osób, ponieważ został pochowany w kwaterze 299a-4-1/2.

---

Oceń: Henryk Rossman

---