Władysław Tomasz Ostrowski

Polityka i administracja

Władysław Tomasz Ostrowski, znany z herbu Rawicz, to postać, która zapisała się w historii Polski. Urodził się 7 marca 1790 roku w Warszawie, gdzie rozpoczęła się jego droga życiowa, pełna zaangażowania w sprawy narodowe.

Ostrowski był nie tylko hrabią od 1798 roku, ale również odgrywał istotną rolę w tumultach i zawirowaniach, jakie miały miejsce podczas powstania listopadowego. Pełnił funkcję marszałka Sejmu Królestwa Polskiego, co podkreśla jego znaczenie jako jednego z liderów tamtego okresu. Zmarł 21 listopada 1869 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie pamięć o trudnych czasach w historii Polski.

Życiorys

Władysław Tomasz Ostrowski był postacią znaczącą w historii Polski, synem Tomasza Adama Ostrowskiego. Jego brat, Antoni Jan, również miał swoje osiągnięcia. W latach 1800–1807 Władysław kształcił się w Collegium Nobilium, a po 1808 roku dołączył do armii Księstwa Warszawskiego, gdzie służył w jednostce artylerii konnej.

Ostrowski wziął udział w wojnie polsko-austriackiej, wykazując się szczególną odwagą w bitwie pod Raszynem, co zaowocowało przyznaniem mu krzyża Orderu Virtuti Militari. Po kampanii 1812 roku przeciwko Rosji, zdobył krzyż Legii Honorowej. W 1813 roku awansował na podpułkownika artylerii konnej. Z inicjatywy generała Jana Henryka Dąbrowskiego, w sierpniu 1814 roku, rozmowy z carem Aleksandrem I, które miały miejsce w Petersburgu, dotyczyły przyszłości Księstwa Warszawskiego.

Po powrocie do Królestwa Kongresowego, Ostrowski nie angażował się bezpośrednio w życie polityczne, lecz poświęcił się tłumaczeniu poezji, przerabiając utwory włoskich i angielskich autorów, w tym wiersze lorda Byrona. W 1829 roku stał się członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz nabył zamek w Majkowicach, który stał się jego posiadłością.

W 1830 roku zasiadł w Sejmie jako poseł z ziemi piotrkowskiej, głośno protestując przeciwko artykułowi z 1825 roku, który znosił jawność obrad. Po wybuchu powstania listopadowego dołączył do Rady Administracyjnej i uczestniczył w delegacji w Wierzbnie, która prowadziła negocjacje z wielkim księciem Konstantym. W dniu 18 grudnia 1830 roku został jednogłośnie wybrany marszałkiem Sejmu powstańczego.

25 stycznia 1831 roku zainicjował uchwałę o detronizacji Mikołaja I. Był przeciwnikiem jakichkolwiek rozmów z cesarzem. Po tym, jak wojska rosyjskie zdobyły Warszawę, przewodniczył obradom Sejmu w Zakroczymiu oraz Płocku. Niestety, w Krakowie został aresztowany przez Austriaków i osadzony w twierdzy w Grazu. W 1834 roku władze rosyjskie skazały go na śmierć za udział w powstaniu listopadowym, co uczyniło go jednym z parlamentarzystów powstańczych na emigracji.

W 1855 roku, w czasie wojny krymskiej, Ostrowski wysłał memoriał do cesarza Napoleona III w sprawie wskrzeszenia Polski. Ostatecznie w 1862 roku osiedlił się w Krakowie, gdzie pozostał do końca swoich dni.

Przypisy

  1. Wanda Puget, Materiały do dziejów rezydencji w Polsce. Województwo sieradzkie. Tom 1, Zakład Wydawniczy „Sztuka Polska”, Warszawa, 1990 r., ss. 63–105
  2. Walenty Zwierkowski, O Sejmie w Emigracji, Poitiers 1839 r., s. 10.
  3. Tygodnik Petersburski 1834 r., nr 89, s. 533.

Oceń: Władysław Tomasz Ostrowski

★★★★★
Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:10